|
|
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) |
| Linia 1: |
Linia 1: |
| − | Treść hasła pochodzi z publikacji „Jestem z Wami: kompendium twórczości i nauczania Karola Wojtyły - Jana Pawła II”, [http://www.mwydawnictwo.pl/ Wydawnictwo M], Kraków 2010
| + | #redirect [[Slavorum Apostoli]] |
| − | Autor hasła: o. Maciej Zięba OP
| |
| − | | |
| − | '''Slavorum apostoli''' ('''Na 1100 rocznicę dzieła ewangelizacji Św. Cyryla i Metodego''') - encyklika Slavorum apostoli opublikowana została 2 czerwca 1985 z okazji tysięcznej rocznicy śmierci św. Metodego, brata
| |
| − | św. Cyryla. Obaj bracia z Salonik (w starożytności Tesaloniki) są
| |
| − | ważnymi postaciami dla Jana Pawła II. Już w roku 1980 w liście
| |
| − | Egregiae virtutis ogłosił on Cyryla i Metodego współpatronami
| |
| − | naszego kontynentu, dołączając ich do św. Benedykta z Nursji
| |
| − | i podkreślając prze to dwie wielkie tradycje chrześcijańskiej
| |
| − | Europy. „Cyryl i Metody stanowią jakby ogniwo łączące, jakby
| |
| − | duchowy pomost pomiędzy nurtem tradycji wschodniej i zachodniej, które łączą się razem w jedną wielką Tradycję Kościoła
| |
| − | powszechnego”.
| |
| − | | |
| − | == Tezy encykliki ==
| |
| − | | |
| − | Ta najmniejsza objętościowo encyklika Jana Pawła II zawiera
| |
| − | przede wszystkim obszerny rys biograficzny świętych Braci Sołuńskich
| |
| − | oraz przypomina znaczenie chrystianizacji ludów słowiańskich
| |
| − | dla całej Europy. Życiorysy te są ogromnie barwne, gdyż
| |
| − | obaj bracia porzucili świetnie się zapowiadające kariery (Metody
| |
| − | – polityczną, był wysokiej rangi urzędnikiem – archontem,
| |
| − | Konstantyn, wstąpiwszy do zakonu i przybrawszy imię Cyryl –
| |
| − | kościelną, był doradcą i sekretarzem patriarchy Konstantynopola),
| |
| − | aby pod osłoną klauzury oddać się życiu kontemplacyjnemu.
| |
| − | Po krótkim pobycie w klasztorze zostali jednak posłani
| |
| − | z misją na Krym i na Półwysep Arabski. Około roku 863 podejmują
| |
| − | się, na prośbę księcia Moraw Rościsława, kolejnej misji
| |
| − | wśród narodów słowiańskich. Zgadzają się na to, ze względu na
| |
| − | znajomość języka, ale misja ma zarazem polityczny charakter.
| |
| − | Rościsław pragnie bowiem uniezależniać się od wpływów niemieckich
| |
| − | i łacińskich. Nie tylko z tego względu jest to jednak dla
| |
| − | nich czas niezmiernie trudny. Po pierwsze – napotykają na wiele
| |
| − | oznak wrogości ze strony Słowian, uznających ich za obcych;
| |
| − | a po drugie – ich nowatorski sposób ewangelizacji, odwaga inkulturowania
| |
| − | Dobrej Nowiny w – nie znającą dotąd chrześcijaństwa
| |
| − | – kulturę, spotyka się niekiedy wewnątrz samego Kościoła
| |
| − | z podejrzliwością, a nawet agresją. Z tego powodu Metody jest
| |
| − | dwukrotnie więziony i obaj bracia muszą wyjaśniać swój sposób
| |
| − | ewangelizowania papieżowi Mikołajowi I. Później, w roku 879, wobec Jana VIII, musi to czynić sam Metody (Cyryl zmarł
| |
| − | w 869 r.). Jednakże świętość życia braci, cierpliwość i ofiarność,
| |
| − | a także wielka odwaga misjonarska, połączona ze świetnym wykształceniem
| |
| − | przekonały w końcu osoby im niechętne do ich
| |
| − | racji. Wiekopomnym dziełem obu misjonarzy Słowian było
| |
| − | przetłumaczenie ksiąg liturgicznych na język staro-cerkiewno-
| |
| − | -słowiański, a więc wyrażenie w nowym języku dorobku całej teologii, co zapewniło im miejsce nie tylko w historii Kościoła,
| |
| − | ale też w dziejach wielu narodów Europy Środkowo-Wschodniej.
| |
| − | W historycznym rozwoju Słowian obrządku wschodniego język
| |
| − | ten odegrał taką rolę, jak na Zachodzie łacina; a ponieważ jako
| |
| − | żywy język utrzymał się od niej „znacznie dłużej – po części aż
| |
| − | do XIX wieku – i na kształtowanie się rodzimych języków literackich
| |
| − | wywarł wpływ bardziej bezpośredni dzięki bliskim związkom
| |
| − | pokrewieństwa”.
| |
| − | | |
| − | Ze względu na polonicum, zamieszczoną w encyklice wzmiankę
| |
| − | o Krakowie, warto zacytować cały 21 punkt z ostatniego rozdziału
| |
| − | encykliki: „Bracia Sołuńscy byli dziedzicami nie tylko
| |
| − | wiary, ale i kultury starożytnej Grecji, kontynuowanej przez Bizancjum.
| |
| − | Wiadomo zaś, jakie znaczenie posiada to dziedzictwo
| |
| − | dla całej kultury europejskiej, a bezpośrednio czy pośrednio dla
| |
| − | kultury ogólnoludzkiej. W dziele ewangelizacji, którego dokonali
| |
| − | jako pionierzy na terenie zamieszkałym przez ludy słowiańskie,
| |
| − | zawiera się równocześnie prototyp tego, co dzisiaj nosi nazwę
| |
| − | «inkulturacji» – wcielenia Ewangelii w rodzime kultury – oraz
| |
| − | wprowadzenie tych kultur w życie Kościoła.
| |
| − | | |
| − | Wcielając Ewangelię w rodzimą kulturę ludów ewangelizowanych,
| |
| − | święci Cyryl i Metody położyli szczególne zasługi dla
| |
| − | ukształtowania się i rozwoju tej kultury, a raczej wielu kultur.
| |
| − | Wszystkie bowiem kultury narodów słowiańskich zawdzięczają
| |
| − | swój «początek» lub własny rozwój dziełu Braci Sołuńskich. Oni
| |
| − | bowiem, tworząc w sposób oryginalny i genialny alfabet języka
| |
| − | słowiańskiego, wnieśli zasadniczy wkład w kulturę i literaturę
| |
| − | wszystkich narodów słowiańskich.
| |
| − | | |
| − | Przekład zaś Ksiąg świętych, dokonany następnie przez Cyryla
| |
| − | i Metodego oraz ich uczniów, nadał moc i godność kulturową
| |
| − | staro-cerkiewno-słowiańskiemu językowi liturgicznemu, który
| |
| − | na długie wieki stał się nie tylko językiem kościelnym, ale także
| |
| − | urzędowym i literackim, a nawet potocznym językiem warstw
| |
| − | oświeconych większej części narodów słowiańskich – zwłaszcza wszystkich Słowian obrządku wschodniego. Był również używany
| |
| − | w kościele św. Krzyża w Krakowie, przy którym osiedlili się
| |
| − | słowiańscy Benedyktyni. Tutaj ukazały się pierwsze drukowane
| |
| − | w tym języku księgi liturgiczne. Do dzisiaj jest to język używany
| |
| − | w bizantyjskiej liturgii Wschodnich Kościołów słowiańskich obrządku
| |
| − | konstantynopolitańskiego katolickiego i prawosławnego
| |
| − | w Europie wschodniej i południowo-wschodniej oraz w różnych
| |
| − | krajach Europy zachodniej, a także w rzymskiej liturgii katolików
| |
| − | w Chorwacji”.
| |
| − | | |
| − | Encyklika zajmuje się jednak nie tylko problemami niezwykłej
| |
| − | spuścizny Braci Sołuńskich. Podkreśla też – można
| |
| − | powiedzie w sposób proroczy, gdyż wówczas nikt jeszcze nie
| |
| − | poruszał tego tematu – problem jedności podzielonej murem
| |
| − | berlińskim Europy, do której należą dwie wielkie tradycje:
| |
| − | zachodnia i wschodnia. „Realizując własny charyzmat Cyryl
| |
| − | i Metody wnieśli decydujący wkład w budowę Europy nie tylko
| |
| − | jako wspólnoty wiary chrześcijańskiej, ale także jako organizmu
| |
| − | państwowego i kulturowego. Dzisiaj również nie ma
| |
| − | innej drogi do przezwyciężenia napięć i naprawienia rozłamów
| |
| − | czy usunięcia antagonizmów zarówno w Europie jak i w świecie,
| |
| − | które zagrażają wywołaniem straszliwego zniszczenia życia
| |
| − | i wartości”.
| |
| − | | |
| − | Jan Paweł II ukazuje również Braci Sołuńskich jako patronów
| |
| − | ekumenizmu, ważnych patronów współczesnych dążeń do
| |
| − | zjednoczenia chrześcijan. Przypomina Kościołowi – dając ich
| |
| − | postaci za wzór – ważkie cechy misjonarzowania świętych braci:
| |
| − | łączenie prawowierności i szacunku dla depozytu wiary z głębokim
| |
| − | zrozumieniem oryginalności kultury Słowian i dążeniem
| |
| − | do obrony ich politycznej odrębności, oraz budowanie Kościoła
| |
| − | środkami pokojowymi. Papieska medytacja nad żywotami
| |
| − | Cyryla i Metodego jest więc bardzo aktualna, gdyż ukazywali
| |
| − | oni w swoich działaniach katolickość Kościoła i realizowali
| |
| − | w praktyce trudne ideały wcielania Dobrej Nowiny o Jezusie Chrystusie w różnorakie kultury: „Ewangelia nie prowadzi do
| |
| − | zubożenia czy zgaszenia tego, co każdy człowiek, lud i naród,
| |
| − | każda kultura w ciągu historii poznają i realizują jako dobro,
| |
| − | prawdę i piękno. Zachęca raczej, by te wartości zostały zasymilowane
| |
| − | i rozwijane … Konkretny wymiar katolickości wpisany
| |
| − | przez Chrystusa Pana w samą konstytucję Kościoła nie jest
| |
| − | czymś statycznym, oderwanym od historii i płytko ujednoliconym,
| |
| − | ale rodzi się i rozwija poniekąd codziennie jako nowość
| |
| − | z jednomyślnej wiary wszystkich, którzy wierzą w Trójjedynego
| |
| − | Boga”. Papież – w podzielonym politycznie i kulturowo oraz
| |
| − | rozdartym konfliktami świecie – z naciskiem podkreśla, że każdy
| |
| − | naród i każda kultura ma swoje miejsce w zbawczym planie
| |
| − | Boga oraz że „być chrześcijaninem w naszych czasach oznacza
| |
| − | być twórcą komunii w Kościele i w społeczeństwie. Służą temu
| |
| − | celowi: otwartość ducha ku braciom, wzajemne zrozumienie, gotowość
| |
| − | współpracy na drodze wspaniałomyślnej wymiany dóbr
| |
| − | kulturowych i duchowych”.
| |
| − | | |
| − | Tak więc jubileuszowa, historyczna medytacja o żyjących ponad
| |
| − | 1000 lat temu, w IX wieku, Cyrylu i Metodym stała się dla
| |
| − | Jana Pawła II okazją do naszkicowania nowoczesnego programu
| |
| − | głoszenia Dobrej Nowiny w wielokulturowym świecie, często
| |
| − | głęboko, wręcz dramatycznie dziś podzielonym.
| |
| − | | |
| − | == Linki zewnętrzne ==
| |
| − | | |
| − | Encyklika [http://nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/26 ''Slavorum apostoli'']
| |
| − | | |
| − | == Opracowania nt. encykliki Slavorum apostoli ==
| |
| − | | |
| − | * Adam Boniecki, Katarzyna Kolenda-Zaleska, ''Zrozumieć papieża : rozmowy o Janie Pawle II'', Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, Kraków 2012 ISBN 9788324019380 [[Plik:W_bibliotece.jpg]]
| |
| − | * Jan Andrzej Kłoczowski, ''Zawierzyć prawdzie : o encyklikach Jana Pawła II : próba osobistej lektury'', Wydawnictwo Literackie, Kraków 2006 ISBN 8308038875 [[Plik:W_bibliotece.jpg]]
| |
| − | * Jan Krucina, ''Co mówi Papież : nauczanie społeczne Jana Pawła II'', TUM, Wrocław 2005 ISBN 8388301985 [[Plik:W_bibliotece.jpg]]
| |
| − | * ''Dives in misericordia : tekst i komentarz'' / Jan Paweł II ; red. Stanisław Hagy, Redakcja Wydawnictw KUL, Lublin 1983 ISBN 8300006648 [[Plik:W_bibliotece.jpg]]
| |
| − | * ''Encyklika Ojca Świętego Jana Pawła o Bożym Miłosierdziu Dives in misericordia'' / Jan Paweł II ; komentarz Jan Krucina, TUM, Wrocław 1996 ISBN 8386204931 [[Plik:W_bibliotece.jpg]]
| |
| − | | |
| − | == Zobacz także ==
| |
| − | | |
| − | [[Ewangelizacja]]
| |
| − | | |
| − | | |
| − | [[Kategoria:Encykliki]]
| |
