Jadwiga Królowa

Jadwiga Królowa (właść. Jadwiga Andegaweńska) - (ur. w 1373 lub 1374 roku w Budzie lub Wyszehradzie na Węgrzech, zm. w 1399 roku w Krakowie) - królowa Polski i Litwy (od 1384), święta Kościoła katolickiego, beatyfikowana (1979) i kanonizowana (1997) przez Jana Pawła II.

Podstawowe informacje biograficzne

Była córką króla Ludwika Wegierskiego i Elżbiety Bośniaczki. W wieku kilku lat została zaręczona z księciem Wilhelmem Habsburgiem. W 1384 roku obrana królową Polski i koronowana w Krakowie przez biskupa Bodzantę. Jednym z warunków unii personalnej pomiędzy Polską i Litwą podpisaną w 1385 roku w Krewie było jej małżeństwo z litewskim księciem Władysławem Jagiełłą i przyjęcie przez niego chrztu. W lutym 1386 roku, w kilka dni po przyjęciu tego sakramentu, Jadwiga i Jagiełło pobrali się w katedrze na Wawelu.

Wokół dworu Jadwigi i Władysława zgromadziło się wielu wybitnych naukowców, dyplomatów i artystów. Królowa zleciła pierwsze w Polsce tłumaczenie biblijnek Księgi Psalmów (tzw. Psałterz Flioriański). Ufundowała kilkadziesiąt kościołów i klasztorów oraz jedne z pierwszych w Polsce szpitali, m. in. w Bieczu, Sandomierzu i Starym Sączu. W 1397 roku, za zgodą Stolicy Apostolskiej utworzyła wydział teologii na Akademii Krakowskiej.

Cechowała się głębokim życiem religijnym, spędzając wiele czasu na modlitwie, m.in. adorując Najświętszy Sakrament w kaplicy katedry wawelskiej. Dbała również o codzienne, dostojne sprawowanie liturgii i godzin kanonicznych w głównych kościołach Krakowa. Jednocześnie młoda królowa potrafiła łączyć pogłębioną duchowość ze zmysłem praktycznym i działalnością charytatywną.

Zmarła w kilka dni po porodzie swojej corki Elżbiety Bonifacji.

Jan Paweł II o królowej Jadwidze

Królowa już wkrótce po śmierci otoczona została kultem w Polsce i na Litwie, który trwał i rozwijał się aż do czasów współczesnych. 31 maja 1979 roku, na dwa dni przed I pielgrzymką do Polski, Jan Paweł II beatyfikował Jadwigę poprzez zatwierdzenie jej publicznego kultu w archidiecezji krakowskiej. Uroczystej kanonizacji dokonał zaś 8 czerwca 1997 roku podczas VI pielgrzymki do Ojczyzny. W trakcie tej pielgrzymki, papież wielokrotnie wspominał o postaci świętej, zarówno w kontekście jej działalności państwowej, jak i życia duchowego:

Święta fundatorka uniwersytetu — Jadwiga, w mądrości właściwej świętym, wiedziała, iż uniwersytet, jako wspólnota ludzi poszukujących prawdy, jest niezbędny dla życia narodu i dla życia Kościoła. Dlatego wytrwale dążyła do tego, aby odrodzić Akademię Krakowską fundacji Kazimierzowskiej i ubogacić ją o Wydział Teologiczny. Akt niezmiernie doniosły, gdyż wedle ówczesnych kryteriów dopiero fundacja wydziału teologicznego dawała uczelni pełne prawo obywatelstwa i rodzaj nobilitacji w ówczesnym świecie akademickim. Jadwiga zabiegała więc o to wytrwale u papieża Bonifacego IX, który w roku 1397, a więc dokładnie sześć wieków temu, przychylił się do jej próśb, erygując Wydział Teologiczny na uniwersytecie krakowskim uroczystą bullą Eximiae devotionis affectus. Wtedy dopiero uniwersytet krakowski w pełni zaistniał na mapie uniwersytetów europejskich, a państwo jagiellońskie znalazło się na poziomie analogicznym do krajów zachodnich.

— Przemówienie z okazji 600-lecia Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 8 czerwca 1997 roku