Środowisko

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Środowisko zwane również: „Rodzinką”, „Paczką”, „Wujkowym towarzystwem”, od 1949 roku grupa duszpasterska uczestnicząca czynnie w życiu parafii św. Floriana w Krakowie, skupiona wokół wikarego Karola Wojtyły. Począwszy od 1951 r. rozpoczynają się wspólne wyjazdy turystyczne – piesze, rowerowe, kajakowe oraz pielgrzymki. Od 1952 r. Karol Wojtyła nazywany jest przez młodzież Wujkiem. Duszpasterstwo skupiało krakowskich studentów, którzy byli przeciwni indoktrynacji marksistowskiej a przepojeni duchem chrześcijańskim. Z czasem, gdy członkowie "Rodzinki" skończyli studia, grupa zaczęła się rozrastać o kolejne kręgi osób. W rezultacie powstał krąg rodzin i nieformalnych wspólnot liczący ok. 200 osób. Dzisiaj identyfikują się ze „Środowiskiem” także dzieci i wnuki pierwszych uczestników wypraw z ks. Karolem Wojtyłą.

Panowała tam zasada zwyczajności i życzliwego partnerstwa. Celem było kształtowanie się wspólnoty młodych ludzi na zasadzie konsekwentnie realizowanego chrześcijaństwa z Eucharystią jako fundamentem. Nieodłącznym elementem spotkań były rozmowy i dyskusje z Karolem Wojtyłą, konfrontacja z perspektywą dojrzałej wiary. Z czasem włączyło się także przygotowanie młodych do małżeństwa. Najważniejszą postacią był „Wujek”, ksiądz Karol Wojtyła – autorytet moralny, intelektualny i duchowy studentów. Wspólne modlitwy i dyskusje w trakcie dorocznych wypraw turystycznych, kontynuowane również gdy ks. Wojtyła został biskupem, były okazją nie tylko do coraz głębszego poznawania samych siebie, swego powołania do życia rodzinnego. Wynikiem wspólnych dyskusji i obserwacji była m.in. książka "Miłość i odpowiedzialność" oraz poglądy Wojtyły na temat roli świeckich w Kościele.

Grupa, choć już w zmienionym składzie, utrzymywała kontakty z Janem Pawłem II aż do jego śmierci.

Kiedy Karol Wojtyła został Papieżem, to pierwszy list do „Środowiska” napisał już 30 października 1978 r. Napisał w nim m.in.: „Skoro piszecie, że kajak zamieniłem na łódź, to widzicie, że trzeba mi teraz więcej wioślarzy, więcej siły duchowej, którą spodziewam się od Was otrzymywać przez Wasze modlitwy. Liczę na nie”.[1]

Wśród najaktywniejszych członków "Rodzinki" można wymienić m.in.: Danutę i Jerzego Ciesielskich, Danutę i Stanisława Rybickich, Zdzisława Heydla, Teresę Heydel-Życzkowską, Piotra i Teresę Maleckich, Gabriela Turowskiego.


Osoby, które należą/należały do Środowiska

(kolejność alfabetyczna)

Abrahamowicz Jan

Abrahamowicz Lidia

Abrahamowicz Stanisław

Czechowska Władysława

Ciesielski Jerzy

Ciesielska Danuta

Fedorowicz Szymon

Teresa Heydel-Życzkowska

Zdzisław Heydel

Jagła Franciczek

Krupińska Zofia

Krupiński Jacek

Kwiecień Czesław

Malecka Teresa

Malecki Piotr

Nowosielski Leszek

Piech Tomasz

Piech Urszula

Piekarczyk-Jagła Jarosława

Plater Jacek Ludwik

Plater Milada

Poźniak Maria

Rieger Janusz

Rieger Jerzy

Rieger Lucyna

Rieger Ewa

Rostworowski Tadeusz

Rozkrutowa Bogumiła

Rybicka Maria

Szewczyk Aleksandra

Szewczyk Andrzej

Szmyd-Dormus Maria

Gabriel Turowski

Tyczyńska Maria

Tyczyński Aleksander

Walczewska Marta

Walczewski Jacek

Wodniecka Alina

Wodniecki Jan

Wisłocka Ewa

Zieliński Andrzej

Życzkowska Teresa

Przypisy

  1. Stanisław i Lidia Abrahamowicz, Życie bez Wujka, Niedziela 16/2005

Bibliografia

  • Zapis drogi: wspomnienia "Środowiska" o nieznanych duszpasterstwie księdza Karola Wojtyły, Wydawnictwo św. Stanisława BM, Kraków 2005. ISBN 8374220228 W bibliotece.jpg
  • Śladami wujka film dokumentalny W bibliotece.jpg
  • wywiady ze świadkami pontyfikatu nagrane przez Centrum Myśli Jana Pawła II