Aleksy II

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Aleksy II (imię świeckie Aleksiej Michajłowicz Rydygier) – (23 luty 1929 Tallin – 5 grudnia 2008 Moskwa) – patriarcha Moskwy i Rusi w latach 1990 – 2008, głowa Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. W 1949 roku ukończył Seminarium Duchowne w Leningradzie. W 1950 roku został wyświęcony na kapłana. Od 1961 roku biskup Tallina, a następnie – od 1968 roku – metropolita Estońskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Jednocześnie pracował w kancelarii Patriarchatu Moskiewskiego. W 1985 roku został metropolitą Leningradu, a pięć lat później, po śmierci patriarchy Pimena – objął tron Patriarchy Moskiewskiego i Całej Rusi.

Relacje z Janem Pawłem II

Aleksy II nigdy nie spotkał się osobiście z Janem Pawłem II i do śmierci papieża zajmował krytyczne stanowisko wobec polityki Watykanu względem Rosji. Jednocześnie, niemal do ostatnich dni pontyfikatu istniały spekulacje, że głowy obydwu Kościołów odbędą spotkanie na neutralnym terenie (sugerowano Austrię lub jeden z poradzieckich krajów Azji Środkowej). Mimo krytyki papieża, do końca życia podkreślał, że osobiście zależy mu na pełnej normalizacji relacji z katolikami oraz na kontynuowaniu dialogu ekumenicznego [1] .

Krytyka „polityki wschodniej” Jana Pawła II

Osią krytyki patriarchy względem działań Jana Pawła II była papieska zgoda na tworzenie na terytorium Rosji oraz niezamieszkiwanych przez katolicką większość krajów byłego ZSRR nowych diecezji Kościoła rzymskokatolickiego i greckokatolickiego. Aleksy II uznał ją za działanie sprzeczne z wypracowanym w dialogu ekumenicznym statusem relacji prawosławia i katolicyzmu jako „Kościołów siostrzanych” i próbę przejęcia przez Kościół katolicki „kanonicznego terytorium Cerkwi prawosławnej” w duchu prozelityzmu. Stanowisko Patriarchy wywarło decydujący wpływ na szereg uchwał II Świętego Synodu Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej w 2002 roku, oskarżających Kościół katolicki o strategię przejmowania wiernych od Cerkwi prawosławnej, w szczególności na Ukrainie i Białorusi [2] .

Przekazanie Ikony Kazańskiej Patriachatowi Moskiewskiemu

w 2004 roku Jan Paweł II zdecydował o przekazaniu Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej cudownej Ikony Matki Bożej Kazańskiej, powstałej prawdopodobnie w XVI wieku. Do początków XX wieku znajdowała się ona w Rosji, najpierw w Soborze Kazańskim na Kremlu, później w Sankt-Petersburgu. W nieznanych okolicznościach została skradziona i odnalazła się w USA. Na jednej z aukcji zakupił ją Amerykanin John Haffert, który następnie wręczył ją w darze Janowi Pawłowi II. Papieski gest powszechnie odczytano jako próbę przełamania impasu w relacjach Watykanu i Patriarchatu Moskiewskiego, panującego od czasu krytykowanej przez prawosławnych wizyty papieża na Ukrainie w 2001 roku [3] .

Aleksy II o Janie Pawle II

Niejednokrotnie informowałem, że jestem gotów spotkać się z papieżem, ale spotkanie to powinno rzeczywiście rozwiązać wskazane, narosłe przez lata, problemy. Jeśli nam stale powtarzają, że nie chcą nawracać prawosławnych na katolicyzm, niech wydadzą odpowiednie polecenia swoim misjonarzom. Jeśli rzeczywiście pragną uregulować konflikt na Ukrainie, niech pomogą nam odbudować normalne życie cerkiewne. Umożliwi nam to powrót do dobrej współpracy, która miała miejsce w nieodległej przeszłości. Ale wygląda na to, że nas nie rozumieją. Watykan przedsięwziął cały szereg kroków, świadczących o skrajnym lekceważeniu rosyjskiej Cerkwi. Chodzi tu i o wizytę papieża na Ukrainie w czerwcu 2001 roku, do której doszło mimo protestów ze strony prawosławnych, i niedawne ustanowienie na terytorium Rosji czterech katolickich diecezji i "kościelnej prowincji" na czele z metropolitą. Wszystko to tylko oddala perspektywę naszego spotkania.
— Przegląd Prawosławny [4]


Przypisy