Andrzej Półtawski

Prof. Andrzej Półtawski – filozof, teoretyk poznania, antropolog, etyk, tłumacz, ur. 22 II 1923 w Warszawie.

uczeń R. Ingardena; profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, ATK; zajmuje się ontologicznymi podstawami poznania i działania, problematyką sporu realizmu z idealizmem, teorią świadomości.

W 1938 ukończył III Miejskie Gimnazjum w Warszawie. Maturę (profil matematyczno-fizyczny) zdał w tajnym nauczaniu w 1940 (Państwowe Liceum im. T. Czackiego w Warszawie), następnie odbywał studia techniczne. Od 1942 był żołnierzem AK, brał udział w powstaniu warszawskim (Żoliborz). Po stłumieniu powstania więziony w obozie jenieckim Altengrabow k. Magdeburga. Po wojnie studiował filozofię na UJ pod kierunkiem R. Ingardena. Pracę magisterską obronił w 1950. Do 1956 pracował w budownictwie i przemyśle. W latach 1956–1957 na zlecenie IFiS PAN prowadził badania nad łac. rpsami filozoficznymi w BJ. W latach 1957–1970 pracował na UJ, najpierw jako starszy asystent, a od 1964 jako adiunkt w Katedrze Filozofii (u Ingardena). Tytuł doktora filozofii uzyskał na podstawie pracy Rzeczy i dane zmysłowe. Świat i spostrzeżenie u G. E. Moore’a, napisanej pod kierunkiem Ingardena. Habilitował się na UJ w 1972 na podstawie pracy Świat, spostrzeżenie, świadomość. W latach 1973–1993 pracował na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej ATK w Warszawie jako adiunkt, a od 1980 jako docent. Od 1974 kierował Studium Teorii Poznania, w 1982 został kierownikiem Katedry Teorii Poznania. W latach 1965–1966 wykładał na UJ teorię literatury na kierunku filologii ang. i ros. Teorię poznania wykładał rownież w Studium Zakonu Dominikańskiego w Krakowie (1983–1992). Prowadził wykłady w International Academy of Philosophy w Irving (1982), w Liechtensteinie (1989), w Franciscan University of Steubenville (1991), w MEDO-Institute w Rolduc w Holandii. W 1985 otrzymał tytuł prof. Od 1993 jest prof. emerytowanym.

--

Andrzej Półtawski urodził się 22 lutego 1923 roku w Warszawie. W 1940 roku zdał maturę, a następnie ukończył studia techniczne w Warszawie. Brał udział w Powstaniu Warszawskim po którym w latach 1944-45 przebywał w Stalagu koło Magdeburga. Po II wojnie światowej ukończył filozofię na Wydziale Filozoficznym UJ w Krakowie. W latach 1950-56 pracował w budownictwie i przemyśle. W 1956 roku powrócił na UJ i m.in. badał średniowieczne rękopisy Biblioteki Jagiellońskiej. Właśnie tam poznał Karola Wojtyłę, któremu pomógł odczytać jeden z średniowiecznych rękopisów. Następnie pracował u prof. Romana Ingardena przy Katedrze Filozofii UJ, gdzie był starszym asystentem. W 1964 roku, po uzyskaniu doktoratu, pełnił funkcję adiunkta Wszechnicy Jagiellońskiej. Od 1970 roku był adiunktem Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej ATK w Warszawie. Po dwóch latach uzyskał habilitację na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1974 roku był kierownikiem Studium Teorii Poznania ATK, gdzie w 1980 roku został docentem. Od 1982 roku pełnił funkcję kierownika Katedry Teorii Poznania ATK. Tytuł profesora uzyskał w 1985 roku a od 1993 roku jest na emeryturze. Wtedy też zakończył dziesięcioletnią pracę jako wykładowca teorii poznania na Studium Polskiej Prowincji Zakonu Dominikanów w Krakowie. Gościnnie był profesorem w International Academy of Phylosophy: Irving, Texas (1982) i Liechtenstein (1989); Franciscan University of Steubbenville, Ohio (1991); MEDO Institute w Rolduc, Holandia (1993). Prof. dr hab. Andrzej Półtawski jest jednym z najwybitniejszych żyjących polskich filozofów, który redagował m.in. studium "Osoba i czyn" Karola Wojtyły. Opublikował szereg artykułów i rozpraw na temat ontologicznych podstaw poznania i działania, teorii świadomości, sporu realizmu z idealizmem a szczególnie realistycznej filozofii człowieka, w których kładzie nacisk na perosnalistyczną koncepcja człowieka Karola Wojtyły.

--

Jest członkiem wielu towarzystw naukowych, m.in. Polskiego Tow. Filozoficznego, Deutsche Gesellschaft für Phänomenologische Forschung, Sekcji Filozoficznej Krakowskiego PAN, International Academy of Philosophy (Irving, Texas), Papieskiej Rady Rodziny (Watykan).

Źródło: Marek Maciejczak, Półtawski Andrzej, w: Encyklopedia filozofii polskiej, t. 2, Lublin 2011, s. 415–418.

Prof. Andrzej Półtawski to wybitny polski filozof, jeden z niewielu żyjących z „pokolenia Kolumbów”, żołnierz AK i powstaniec warszawski, który przez lata przyjaźnił się z ks. Karolem Wojtyłą.

Pytany o filozoficzne dyskusje z Janem Pawłem II prof. Andrzej Półtawski zaznacza: - Ja się uczyłem dużo od Karola Wojtyły, ale nie sądzę, żeby on się czegoś nauczył ode mnie. Jako uczeń Romana Ingardena, najwybitniejszego przedstawiciela fenomenologii w Polsce, mogłem pokazać pewne aspekty tej filozofii. Ale jest za duża dysproporcja między tą siłą myśli i wizji, jaką posiadał Karol Wojtyła, a moim filozofowaniem – przyznał Andrzej Półtawski.tu