Danuta Michałowska

Urodziła się w 1923 r. w Krakowie, z którym związała całe swoje życie. Aktorka, deklamatorka, reżyserka teatralna, pedagog. Swoją drogę aktorską rozpoczęła w 1940 r. pod okiem Juliusza Osterwy. W latach 1941-1953 i 1957-1961 grała w konspiracyjnym Teatrze Rapsodycznym Mieczysława Kolarczyka w Krakowie, gdzie poznała Karola Wojtyłę. Po likwidacji teatru (1953 r.) pracowała w Starym Teatrze; gdy Teatr Rapsodyczny wznowił działalność, powróciła do zespołu, a po powtórnej jego likwidacji (1961 r.) pracowała w PWST (od 1980 r. jako profesor, a w latach 1981-1984 jako rektor). Przez 43 lata pracy pedagogicznej wykształciła ok. 900 aktorów. W 1961 r. założyła Teatr Jednego Aktora, który po wyborze Karola Wojtyły na papieża przekształciła w Teatr Godziny Słowa. W 2008 r. na wniosek Związku Artystów Scen Polskich przyznano jej tytuł Honorowego Obywatela Miasta Krakowa. Grała m.in. Tatianę w Eugeniuszu Onieginie A. Puszkina, Telimenę w Panu Tadeuszu A. Mickiewicza i Muzę Wschodu w Beniowskim J. Słowackiego. W Starym Teatrze występowała m.in. jako Magdalena w Domu Bernardy Alba F. Lorki czy Szimena w Cydzie P. Corneille'a. Jest autorką książki O podstawach polskiej wymowy scenicznej (1994).

Związki z Karolem Wojtyłą/Janem Pawłem II

Poznali się w 1940 r., kiedy jeszcze o Teatrze Rapsodycznym mowy nie było. Tworzyliśmy taką grypę "podziemych". "A jak przyszłam do mieszkania Kydryńskich na pierwsze spotkanie i zobaczyłam tam Karola Wojtyłę, to już byłam zupełnie szczęśliwa; bo widziałam go przedtem na estradzie poetyckiej, jako młody poeta z Wadowic występował tam - to było jeszcze przed wojną, w trzydziestym ósmym roku - czytał swoje wiersze po prostu. Tak pięknie, tak urzekającym głosem, z tak wspaniałym wyrazem..." [Łoś] Potem widziała go jeszcze w "kawalerze księżycowym" granym na dni Krakowa w 1939 r. - oczarowana.