Luigi i Maria Beltrame Quattrocchi: Różnice pomiędzy wersjami

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m
m
 
(Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
[[Luigi i Maria Beltrame Quattrocchi]] (Luigi ur. w 1880 w Katanii, zm. w 1951 roku tamże, Maria  z domu Corsini ur. w 1884 we Florencji, zm. w 1965 roku w Katanii) - włoska para małżeńska beatyfikowana przez [[Jan Paweł II|Jana Pawła II]] w 2001 roku. Pierwsze w historii Kościoła katolickiego małżeństwo wyniesione wspólnie na ołtarze.
+
[[Luigi i Maria Beltrame Quattrocchi]] (Luigi ur. w 1880 w [[Katania|Katanii]], zm. w 1951 roku tamże, Maria  z domu Corsini ur. w 1884 we [[Florencja|Florencji]], zm. w 1965 roku w Katanii) - [[Włochy|włoska]] para małżeńska [[beatyfikacje dokonane przez Jana Pawła II|beatyfikowana]] przez Jana Pawła II w [[2001]] roku. Pierwsze w historii Kościoła katolickiego [[małżeństwo]] wyniesione wspólnie na ołtarze.
  
 
==Podstawowe informacje==
 
==Podstawowe informacje==
Luigi i Maria zawarli związek małżeński w 1905 roku w rzymskiej Bazylice Matki Bożej Większej. Para miała czworo dzieci, z których trójka została osobami duchownymi (synowie Filippo i Cesare oraz córka Stefania, która wstąpiła do zakonu i przyjęła imię Cecylia). Najmłodsza córka, Enrichetta zmarła w 2012 roku. Małżeństwo angażowało się w działalność szeregu organizacji katolików świeckich, w tym ruchu skautów, Włoskiej Akcji Katolickiej oraz stowarzyszenia pielgrzymkowego UNITALSI, organizującego peregrynację do sanktuariów maryjnych w Europie Zachodniej. Obydwoje byli też członkami Trzeciego Zakonu św. Franciszka.
+
Luigi i Maria zawarli związek małżeński w 1905 roku w rzymskiej Bazylice Matki Bożej Większej. Para miała czworo dzieci, z których trójka została osobami duchownymi (synowie Filippo i Cesare oraz córka Stefania, która wstąpiła do zakonu i przyjęła imię Cecylia). Najmłodsza córka, Enrichetta zmarła w [[2012]] roku. Małżeństwo angażowało się w działalność szeregu organizacji katolików świeckich, w tym ruchu skautów, Włoskiej Akcji Katolickiej oraz stowarzyszenia pielgrzymkowego UNITALSI, organizującego peregrynację do sanktuariów maryjnych w Europie Zachodniej. Obydwoje byli też członkami Trzeciego Zakonu św. Franciszka.
  
Świadectwem wspólnej drogi do świętości Marii i Luigiego jest zachowana korespondencja małżonków oraz autobiografia Marii, napisana już po śmierci męża<ref>Biografia pary na stronie Duszpasterstwa rodzin z Gniezna http://www.duszpasterstworodzin.gniezno.opoka.org.pl/go.php/pl/patroni_malzenstw/bl_maria_i_ludwik.html</ref>.
+
Świadectwem wspólnej drogi do świętości Marii i Luigiego jest zachowana korespondencja małżonków oraz autobiografia Marii, napisana już po śmierci męża<ref>[http://www.duszpasterstworodzin.gniezno.opoka.org.pl/go.php/pl/patroni_malzenstw/bl_maria_i_ludwik.html Biografia pary na stronie Duszpasterstwa Rodzin z Gniezna]</ref>.
  
 
==Jan Paweł II o Luigim i Marii Quatrocchich==
 
==Jan Paweł II o Luigim i Marii Quatrocchich==
Linia 17: Linia 17:
  
 
W ich życiu, podobnie jak w życiu wielu innych małżonków, którzy z zaangażowaniem codziennie wywiązują się ze swoich rodzicielskich zadań, dostrzec można sakramentalny wyraz miłości Chrystusa do Kościoła. Małżonkowie bowiem «wypełniając mocą tego sakramentu swoje zadania małżeńskie i rodzinne, przeniknięci duchem Chrystusa, który przepaja całe ich życie wiarą, nadzieją i miłością, zbliżają się (...) coraz bardziej do osiągnięcia własnej doskonałości i obopólnego uświęcenia, a tym samym do wspólnego uwielbienia Boga» (Gaudium et spes, 49).
 
W ich życiu, podobnie jak w życiu wielu innych małżonków, którzy z zaangażowaniem codziennie wywiązują się ze swoich rodzicielskich zadań, dostrzec można sakramentalny wyraz miłości Chrystusa do Kościoła. Małżonkowie bowiem «wypełniając mocą tego sakramentu swoje zadania małżeńskie i rodzinne, przeniknięci duchem Chrystusa, który przepaja całe ich życie wiarą, nadzieją i miłością, zbliżają się (...) coraz bardziej do osiągnięcia własnej doskonałości i obopólnego uświęcenia, a tym samym do wspólnego uwielbienia Boga» (Gaudium et spes, 49).
|źródło =''Kazanie w Watykanie'', 21 października 2001 roku<ref>http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/homilie/bquattrocchi_21102001.html</ref>.
+
|źródło =[http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/homilie/bquattrocchi_21102001.html ''Homilia podczas mszy św. beatyfikacyjnej małżonków Quattrocchi''], Watykan, 21 października [[2001]]
 
|width =
 
|width =
 
|align =
 
|align =
Linia 25: Linia 25:
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
  
==Bibliografia==
+
== Źródła ==
*[http://www.kbroszko.dominikanie.pl/blogoslawieni.htm Fragmenty pism bł. Marii Quatrocchi][dostęp:26.02.2014].
+
 
 +
=== Linki zewnętrzne ===
 +
*[http://www.kbroszko.dominikanie.pl/blogoslawieni.htm fragmenty pism bł. Marii Quatrocchi][dostęp:26.02.2014]
 +
*[http://www.nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/1456/ tekst homilii Jana Pawła II podczas mszy św. beatyfikacyjnej małżonków Quattrocchi] [dostęp: 12.01.2015]
 +
*[http://pl.wikipedia.org/wiki/Luigi_i_Maria_Beltrame_Quattrocchi biogram małżonków Quattrocchi w Wikipedii] [dostęp: 12.01.2015]
 +
 
 +
== Zobacz także ==
 +
* [[małżeństwo]]
  
 
[[Kategoria:Błogosławieni beatyfikowani przez Jana Pawła II]]
 
[[Kategoria:Błogosławieni beatyfikowani przez Jana Pawła II]]
 
{{DEFAULTSORT: Quatrocchi, Luigi, Maria}}
 
{{DEFAULTSORT: Quatrocchi, Luigi, Maria}}

Aktualna wersja na dzień 06:17, 12 sty 2015

Luigi i Maria Beltrame Quattrocchi (Luigi ur. w 1880 w Katanii, zm. w 1951 roku tamże, Maria z domu Corsini ur. w 1884 we Florencji, zm. w 1965 roku w Katanii) - włoska para małżeńska beatyfikowana przez Jana Pawła II w 2001 roku. Pierwsze w historii Kościoła katolickiego małżeństwo wyniesione wspólnie na ołtarze.

Podstawowe informacje

Luigi i Maria zawarli związek małżeński w 1905 roku w rzymskiej Bazylice Matki Bożej Większej. Para miała czworo dzieci, z których trójka została osobami duchownymi (synowie Filippo i Cesare oraz córka Stefania, która wstąpiła do zakonu i przyjęła imię Cecylia). Najmłodsza córka, Enrichetta zmarła w 2012 roku. Małżeństwo angażowało się w działalność szeregu organizacji katolików świeckich, w tym ruchu skautów, Włoskiej Akcji Katolickiej oraz stowarzyszenia pielgrzymkowego UNITALSI, organizującego peregrynację do sanktuariów maryjnych w Europie Zachodniej. Obydwoje byli też członkami Trzeciego Zakonu św. Franciszka.

Świadectwem wspólnej drogi do świętości Marii i Luigiego jest zachowana korespondencja małżonków oraz autobiografia Marii, napisana już po śmierci męża[1].

Jan Paweł II o Luigim i Marii Quatrocchich

Podczas homilii towarzyszącej mszy beatyfikacyjnej w Watykanie w październiku 2001 roku, papież-Polak tak scharakteryzował życiową drogę pierwszego błogosławionego małżeństwa:

Małżonkowie ci w świetle Ewangelii i z wielkim ludzkim zaangażowaniem przeżywali swoją miłość małżeńską i służbę życiu. Z pełną odpowiedzialnością podjęli zadanie współpracy z Bogiem w przekazywaniu życia i poświęcili się wielkodusznie dzieciom, wychowując je i kierując ich drogami, by doprowadzić je do odkrycia Bożego planu miłości wobec nich. Z tej żyznej gleby duchowej wyrosły powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego, ukazujące, jak głęboko łączą się ze sobą i wzajemnie oświecają małżeństwo i dziewictwo, wspólnie zakorzenione w oblubieńczej miłości Boga.

Inspirowani słowem Bożym i świadectwem świętych, ci błogosławieni małżonkowie przeżywali swoje zwyczajne życie w sposób nadzwyczajny. Wśród radości i trosk normalnej rodziny potrafili wieść życie o niezwykłym bogactwie ducha. Jego ośrodkiem była codzienna Eucharystia, z którą łączyło się dziecięce oddanie Najświętszej Maryi Pannie, wzywanej w modlitwie różańcowej odmawianej co wieczór. Szukali też rad u światłych kierowników duchowych. Dzięki temu potrafili towarzyszyć dzieciom w wyborze powołania, ucząc je oceniania każdej sprawy zgodnie z miarą «od dachu w górę», jak często powtarzali.

Bogactwo wiary i miłości małżonków Alojzego i Marii Beltrame Quattrocchi jest żywym przykładem tego, co Sobór Watykański II mówi o powołaniu wszystkich wiernych do świętości, precyzując, że małżonkowie osiągają ten cel «propriam viam sequentes» — «idąc własną drogą» (por. Lumen gentium, 41). Wypełnieniem wskazania Soboru jest dzisiejsza pierwsza w historii beatyfikacja pary małżonków, którzy dochowali wierności Ewangelii i rozwinęli cnoty w stopniu heroicznym jako małżonkowie i jako rodzice.

W ich życiu, podobnie jak w życiu wielu innych małżonków, którzy z zaangażowaniem codziennie wywiązują się ze swoich rodzicielskich zadań, dostrzec można sakramentalny wyraz miłości Chrystusa do Kościoła. Małżonkowie bowiem «wypełniając mocą tego sakramentu swoje zadania małżeńskie i rodzinne, przeniknięci duchem Chrystusa, który przepaja całe ich życie wiarą, nadzieją i miłością, zbliżają się (...) coraz bardziej do osiągnięcia własnej doskonałości i obopólnego uświęcenia, a tym samym do wspólnego uwielbienia Boga» (Gaudium et spes, 49).


Przypisy

Źródła

Linki zewnętrzne

Zobacz także