Marcel Lefebvre

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Marcel Lefebvre (29 listopada 1905 Tourconing - 25 marca 1991 Martigny) - francuski biskup katolicki, misjonarz. Gorący krytyk niektórych aspektów nauczania Soboru Watykańskiego II, szczególnie ekumenizmu, wolności religijnej oraz posoborowej reformy liturgii Mszy świętej w Kościele rzymskokatolickim. Abslowent seminarium duchownego dla kleryków francuskich w Rzymie. Wyświęcony na kapłana w 1929 roku. Od 1931 roku do końca lat sześćdziesiątych związany z misyjnym Zgromadzeniem Ducha Świętego pod opieką Niepokalanego Serca Maryi Panny (tzw. "duchacze"). Od 1933 roku przebywał na misjach w Gabonie, gdzie pełnił m. in. funkcje prefekta seminarium duchownego. W 1947 roku mianowany przez papieża Piusa XII wikariuszem apostolskim Dakaru w Senegalu i otrzymał sakrę biskupią. Rok później mianowany nuncjuszem papieskim dla całego terytorium Afryki Francuskiej. W 1955 roku został arcybiskupem. W 1962 roku powrócił do Francji, obejmując diecezję Tulle.

Uczestnik obrad Soboru Watykańskiego II. W 1970 roku założył Bractwo Kapłańskie świętego Piusa X. W 1988 roku objęty karą ekskomuniki.

Zob. więcej: Sprawa arcybiskupa Marcela Lefebvre.