Pielgrzymka zagraniczna (62): Różnice pomiędzy wersjami
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | Treść hasła została przygotowana z wykorzystaniem treści publikacji | ||
| + | (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", [http://www.wydawnictwowam.pl/ Wydawnictwo WAM], Kraków 2005. | ||
| + | |||
Sześćdziesiąta druga podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 10 – 11 września 1994. Celem były odwiedziny Chorwacji. Pierwsza pielgrzymka do tego kraju. | Sześćdziesiąta druga podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 10 – 11 września 1994. Celem były odwiedziny Chorwacji. Pierwsza pielgrzymka do tego kraju. | ||
| Linia 15: | Linia 18: | ||
====Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielgrzymki ==== | ====Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielgrzymki ==== | ||
| − | Podróż do [[Chorwacja|Zagrzebia]] była zaplanowana jako część dłuższej podróży apostolskiej obejmującej również [[Serbia|Belgrad]] i [[Bośnia i Hercegowina|Sarajewo]], jednak z powodu trwającej [[wojna|wojny]] Jan Paweł II zmuszony był zakończyć podróż po odwiedzeniu Zagrzebia. Do tego konfliktu Papież wielokrotnie nawiązywał, zawsze wzywając do [[pojednanie|pojednania]] i pokoju. W przemówieniu powitalnym zwracając się prezydenta Chorwacji oświadczył, że Stolica Apostolska wszelkimi dostępnymi jej środkami stara się przyczyniać do usunięcia istniejących napięć i zaprowadzenia pokoju. | + | Podróż do [[Chorwacja|Zagrzebia]] była zaplanowana jako część dłuższej podróży apostolskiej obejmującej również [[Serbia|Belgrad]] i [[Bośnia i Hercegowina|Sarajewo]], jednak z powodu trwającej [[wojna|wojny]] Jan Paweł II zmuszony był zakończyć podróż po odwiedzeniu Zagrzebia. Do tego konfliktu Papież wielokrotnie nawiązywał, zawsze wzywając do [[pojednanie|pojednania]] i pokoju. W przemówieniu powitalnym zwracając się prezydenta Chorwacji oświadczył, że Stolica Apostolska wszelkimi dostępnymi jej środkami stara się przyczyniać do usunięcia istniejących napięć i zaprowadzenia pokoju. ''Pokój - mówił Papież - jest zawsze możliwy, jeśli się go szczerze pragnie. Aby zbudować go na fundamencie [[sprawiedliwość|sprawiedliwości]] i [[prawda|prawdy]], trzeba przede wszystkim modlić się o niego do Boga. (...) Modlitwie musi jednak towarzyszyć wielkoduszna inicjatywa ludzi dobrej woli''. Przesłanie pokoju towarzyszyło Papieżowi we wszystkich spotkaniach, jakie odbył w Zagrzebiu, jednak najsilniej wybrzmiało podczas mszy Św., kiedy zaapelował o budowanie nowej perspektywy braterskiej [[solidarność|solidarności]]. Pokój na Bałkanach - mówił Papież - nie jest utopią, ale nakazem historycznego realizmu. W ciągu stuleci narody zamieszkujące [[Bałkany]] żyły we wzajemnej zgodzie, wzbogacając się nawzajem i tworząc tradycję [[tolerancja|tolerancji]] religijnej. Dlatego też nie wolno obarczać religii odpowiedzialnością za nacjonalistyczne antagonizmy, gdyż wszystkie religie wzywają do budowania wzajemnego szacunku. |
== Źródła == | == Źródła == | ||
Wersja z 10:43, 23 kwi 2014
Treść hasła została przygotowana z wykorzystaniem treści publikacji (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wydawnictwo WAM, Kraków 2005.
Sześćdziesiąta druga podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 10 – 11 września 1994. Celem były odwiedziny Chorwacji. Pierwsza pielgrzymka do tego kraju.
Spis treści
Przebieg pielgrzymki
Cel pielgrzymki
Udział w obchodach uroczystości 900-lecia erygowania archidiecezji w Zagrzebiu, umocnienie więzi narodu chorwackiego ze Stolicą Apostolską, misja pokojowa.
Przebieg wizyty w Chorwacji
- 10 września
- ZAGRZEB: Ceremonia powitania, przemówienie Papieża na lotnisku • Spotkanie z duchowieństwem i wiernymi w katedrze Wniebowzięcia NMP na Kapitolu; nieszpory; przekazanie kard. Franjo Kuhariciowi relikwii św. Leopolda; modlitwa przy grobie kard. Alojzego Stepinaca • Spotkanie z członkami chorwackiej Konferencji Episkopatu
- 11 września
- ZAGRZEB: Msza św. na hipodromie; rozważanie skierowane do młodzieży, modlitwa Anioł Pański • Poświęcenie nowego budynku nuncjatury apostolskiej • Pożegnanie na lotnisku
Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielgrzymki
Podróż do Zagrzebia była zaplanowana jako część dłuższej podróży apostolskiej obejmującej również Belgrad i Sarajewo, jednak z powodu trwającej wojny Jan Paweł II zmuszony był zakończyć podróż po odwiedzeniu Zagrzebia. Do tego konfliktu Papież wielokrotnie nawiązywał, zawsze wzywając do pojednania i pokoju. W przemówieniu powitalnym zwracając się prezydenta Chorwacji oświadczył, że Stolica Apostolska wszelkimi dostępnymi jej środkami stara się przyczyniać do usunięcia istniejących napięć i zaprowadzenia pokoju. Pokój - mówił Papież - jest zawsze możliwy, jeśli się go szczerze pragnie. Aby zbudować go na fundamencie sprawiedliwości i prawdy, trzeba przede wszystkim modlić się o niego do Boga. (...) Modlitwie musi jednak towarzyszyć wielkoduszna inicjatywa ludzi dobrej woli. Przesłanie pokoju towarzyszyło Papieżowi we wszystkich spotkaniach, jakie odbył w Zagrzebiu, jednak najsilniej wybrzmiało podczas mszy Św., kiedy zaapelował o budowanie nowej perspektywy braterskiej solidarności. Pokój na Bałkanach - mówił Papież - nie jest utopią, ale nakazem historycznego realizmu. W ciągu stuleci narody zamieszkujące Bałkany żyły we wzajemnej zgodzie, wzbogacając się nawzajem i tworząc tradycję tolerancji religijnej. Dlatego też nie wolno obarczać religii odpowiedzialnością za nacjonalistyczne antagonizmy, gdyż wszystkie religie wzywają do budowania wzajemnego szacunku.
Źródła
Bibliografia
- (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II, Wyd. WAM, Kraków 2005, s.396-397
- Jan Paweł II, Dzieła zebrane, Wydawnictwo M, Kraków 2006, t. XI, s. 945-958.
- Insegnamenti di Giovanni Paolo II, Libreria Editrice Vaticana, Rzym 1982, t.XVII,2, s.269-297.
