Tadeusz Kudliński

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Tadeusz Kudliński (ur. 10 listopada 1898 w Krakowie, zm. 8 października 1990 tamże) krytyk teatralny, prozaik, publicysta. Twórca Teatralnego Studia 39 (Konfraterni Teatralnej), która w 1938 roku wystawiła "grę sceniczną" pt: Kawaler Księżycowy. Udział w I wojnie św. oraz wojnie polsko-rosyjskiej. Więziony w czasie okupacji hitlerowskiej, po wojnie więziony w latach 1948-55. Miał wykształcenie prawnicze, tytuł doktora prawa uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim (1923).

książki: "Smak świata", "Wygnańcy Ewy", "Rumieńce wolności", "Uroki", "Dziedzictwo zemsty", "Świętokradca" - o Bracie Albercie, "Gniew o Szoszannę", już po śmierci ukazała się ostatnia pozycja "Starość nie radość" - napisał wiele książek z zakresu teorii teatru: "Rodowód Polskiego Teatru", "Vademecum teatromana" i inne.