Bartłomiej I: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | [[Bartłomiej I]] (imię świeckie ''Dimitrios Archondonis'', gr. ''Δημήτριος Αρχοντώνης''), (ur. w 1940 na wyspie Imroz), grecki duchowny prawosławny, | + | [[Bartłomiej I]] (imię świeckie ''Dimitrios Archondonis'', gr. ''Δημήτριος Αρχοντώνης''), (ur. w 1940 na wyspie Imroz), grecki duchowny prawosławny, Ekumeniczny Patriarcha Konstantynopola od 1991 roku. Honorowy zwierzchnik Cerkwi prawosławnej na całym świecie. |
==Życie i poglądy== | ==Życie i poglądy== | ||
Ukończył teologię prawosławną w seminarium w Halki (turecka nazawa Hebeliada). Ponadto studiował w Monachium oraz w Papieskim Instytucie Orientalnym w Rzymie. Pierwszy stopień święceń zakonnych otrzymał w 1961 roku. W 1973 roku wyświęcony na biskupa - metropolitę Filadelfii (turecka nazwa Alaşehir). W styczniu 1991 roku mianowany dziekanem synodu Patriarchatu w Konstantynopolu. Jesienią tego samego roku, po śmierci patriarchy Dimitra I, wybrany 270 sukcesorem św. Andrzeja Apostoła, pierwszego biskupa Konstantynopola. Intronizowany 2 listopada 1991 roku. | Ukończył teologię prawosławną w seminarium w Halki (turecka nazawa Hebeliada). Ponadto studiował w Monachium oraz w Papieskim Instytucie Orientalnym w Rzymie. Pierwszy stopień święceń zakonnych otrzymał w 1961 roku. W 1973 roku wyświęcony na biskupa - metropolitę Filadelfii (turecka nazwa Alaşehir). W styczniu 1991 roku mianowany dziekanem synodu Patriarchatu w Konstantynopolu. Jesienią tego samego roku, po śmierci patriarchy Dimitra I, wybrany 270 sukcesorem św. Andrzeja Apostoła, pierwszego biskupa Konstantynopola. Intronizowany 2 listopada 1991 roku. | ||
− | Z uwagi na rozwiniętą w prawosławnej tradycji autokefalię, czyli autonomię poszczególnych kościołów partykularnych, funkcja | + | Z uwagi na rozwiniętą w prawosławnej tradycji autokefalię, czyli autonomię poszczególnych kościołów partykularnych, tytuł i funkcja Ekumenicznego Patriarchy Konstantynopola ma charakter ściśle honorowy i reprezentacyjny. Jurysdykcja duszpasterska Patriarchy ogranicza się do niewielkiej liczebnie wspólnoty prawosławnej (głównie o korzeniach greckich) zamieszkującej współczesną [[Turcję|Turcja]], dwóch monasterów na półwyspie Athos oraz kilku mniejszych grup rozsianych po całym świecie, które z różnych względów przyjęły dobrowolnie jurysdykcję Konstanopola. |
Zajmuje [[ekumenizm|ekumeniczne]] stanowisko w kwestii dialogu z Kościołem katolickim oraz innymi Kościołami chrześcijańskimi. Uczestniczył w [[porezb Jana PawłaII|pogrzebie Jana Pawła II]] 8 kwietnia 2005 roku w Watykanie. | Zajmuje [[ekumenizm|ekumeniczne]] stanowisko w kwestii dialogu z Kościołem katolickim oraz innymi Kościołami chrześcijańskimi. Uczestniczył w [[porezb Jana PawłaII|pogrzebie Jana Pawła II]] 8 kwietnia 2005 roku w Watykanie. | ||
− | W 2010 roku otrzymał tytuł doktora ''honoris causa'' [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II]]. | + | W 2010 roku otrzymał tytuł doktora ''honoris causa'' [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II]]<ref>Życiorys na oficjalnej stronie Patriarchatu http://www.ec-patr.org</ref>. |
==Relacje z Janem Pawłem II== | ==Relacje z Janem Pawłem II== | ||
Patriarcha utrzymywał bardzo dobre i ożywione relacje z Janem Pawłem II, jak i jego dwoma następcami: [[Benedykt XVI|Benedyktem XVI]] i [[Franciszek|Franciszkiem]]. Od objęcia tronu bierze stały udział w odbywających się regularnie posiedzeniach mieszanej komisji teologicznej Cerkwi prawosławnych i Kościoła katolickiego. | Patriarcha utrzymywał bardzo dobre i ożywione relacje z Janem Pawłem II, jak i jego dwoma następcami: [[Benedykt XVI|Benedyktem XVI]] i [[Franciszek|Franciszkiem]]. Od objęcia tronu bierze stały udział w odbywających się regularnie posiedzeniach mieszanej komisji teologicznej Cerkwi prawosławnych i Kościoła katolickiego. | ||
Bartłomiej trzykrotnie odwiedził Watykan: w czerwcu 1995, czerwcu 2004 oraz listopadzie 2004 roku. Podczas dwóch pierwszych wizyt, obydwaj pasterze podpisali wspólne deklaracje ekumeniczne na temat postępów w teologicznym dialogu katolicko-prawosławnym. W czerwcu 2002 roku sygnowali również wspólną deklarację ''O obowiązku szanowania świata stworzonego'' poświęconą problemu ochrony środowiska naturalnego i chrześcijańskiej wizji ekologii. | Bartłomiej trzykrotnie odwiedził Watykan: w czerwcu 1995, czerwcu 2004 oraz listopadzie 2004 roku. Podczas dwóch pierwszych wizyt, obydwaj pasterze podpisali wspólne deklaracje ekumeniczne na temat postępów w teologicznym dialogu katolicko-prawosławnym. W czerwcu 2002 roku sygnowali również wspólną deklarację ''O obowiązku szanowania świata stworzonego'' poświęconą problemu ochrony środowiska naturalnego i chrześcijańskiej wizji ekologii. | ||
− | Przy okazji ostatniego spotkania patriarchów Rzymu i Konstantynopola pod koniec 2004 roku, Jan Paweł II przekazał Patriarchatowi w Konstantynopolu relikwie świętych [[Jan Chryzostom|Jana Chryzostoma]] i [[Grzegorz z Nazjanzu|Grzegorza z Nazjanzu]]. | + | Przy okazji ostatniego spotkania patriarchów Rzymu i Konstantynopola pod koniec 2004 roku, Jan Paweł II przekazał Patriarchatowi w Konstantynopolu relikwie świętych [[Jan Chryzostom|Jana Chryzostoma]] i [[Grzegorz z Nazjanzu|Grzegorza z Nazjanzu]]<ref>http://www.vatican.va/news_services/press/documentazione/documents/santopadre_biografie/giovanni_paolo_ii_biografia_pontificato_en.html#2002</ref>. |
+ | |||
+ | ==Jan Paweł II do Bartłomieja I== | ||
+ | |||
+ | {{Cytat box | ||
+ | |cytat =Wiadomo, że dialog miłości i przemiana wewnętrznych postaw sprzyjają dialowi teologicznemu. Doświadczenie poucza nas również, że dialog teologiczny buduje podstawy nowej wspólnoty i może pozwolić na przezwyciężenie nadal istniejących przeszkód praktycznych(...) W obecnym czasie, gdy Cerkiew prawosławna obchodzi Pięćdziesiątnicę, błagam też Ducha Świętego, aby obficie udzielił swej mocy i mądrości pasterzom apostolskiej stolicy w Rzymie, czcigodnego Patriarchatu Konstantynopola, innych patriarchatów i całego prawosławia. | ||
+ | |źródło =Przemówienie do delegacji Patriarchatu Ekumenicznego z Konstantynopola, 28 czerwca 1994 roku<ref>Dzieła zebrane t. XIV, s. 773</ref>. | ||
+ | |width = | ||
+ | |align = | ||
+ | }} | ||
+ | |||
+ | {{Cytat box | ||
+ | |cytat =Te pragnienia pojednania i pełnej komunii zawierzam świętym Apostołom, których dziś wspominamy (śś. Piotra i Pawła - przyp.). Prośmy ich z ufnością, aby ich niebieskie wstawiennictwo umocniło nas w wierze i pozwoliło wytrwale dążyć do jak najszybszego wypelnienia woli Chrystusa. Niech nam wyjedna ten dar Maryja, Matka Tego, który powłuje nas wszystkich do pełnej jedności w Jego miłości. | ||
+ | |źródło =Przemówienie do delegacji Patriarchatu Ekumenicznego z Konstantynopola, 29 czerwca 2004 roku<ref>tamże, s. 805</ref>. | ||
+ | |width = | ||
+ | |align = | ||
+ | }} | ||
+ | |||
+ | ==Bartłomiej I do Jana Pawła II== | ||
+ | |||
+ | {{Cytat box | ||
+ | |cytat =W tych dniach, gdy mija 40 lat od momentu historycznego i błogosławionego spotkania w Jerozolimie naszych poprzedników, papieża Pawła VI i śp. Patriarchy Atenagorasa, kierujemy swoje myśli z wdzięcznością za ich wizję pełnej jedności pomiędzy naszymi Kościołami siostrzanymi wyznającymi wspólną wiarę i wspólne sakramenty. Była to wizja, której obydwaj służyli za pomocą odważnych inicjatyw i posunięć. W związku z tym pragnę zapewnić Waszą Świątobliwość, że Patriarchat Ekumeniczny oraz moja skromna osoba są gotowe kontynuować te kroki aż do momentu, gdy wspólnie dojdziemy do jedności w wierze i komunii w Duchu Świętym. | ||
+ | |źródło =List z okazji 40 lecia spotkania Pawła VI i patriarchy Atenagorasa, 5 stycznia 2004 roku<ref>http://www.ec-patr.org/docdisplay.php?lang=en&id=148&tla=en</ref>. | ||
+ | |width = | ||
+ | |align = | ||
+ | }} | ||
+ | |||
+ | {{Cytat box | ||
+ | |cytat =(Papież) Nie wahał się przed cierpieniem i ofiarą w celu niesienia orędzie Ewangelii na cały świat oraz przyczyniania się do ustanowienia pokoju. Historia będzie również pamiętała jego istotny wkład w upadek ateistycznego komunizmu. Nie ma wielu tak odważnych ludzi z wizją, jakim był zmarły Papież. Podczas jego ziemskiego pielgrzymowania na czele hierarchii katolickiej, pozostawił swoje głębokie ślady w Kościele i historii całej ludzkości, pozostawił niezatarty ślad swojej potężnej osobowości. Wiele jego inicjatyw stanowiło swoiste wyprzedzenie wydarzeń, które następują dzisiaj. Był pionierem w bardzo wielu kwestiach. Z tego powodu, jego śmierć to strata nie tylko dla Jego Kościoła, ale dla wszystkich, zarówno chrześcijań, jak również i całej wspólnoty międzynarodowej tak pragnącej pokoju i sprawiedliwości. | ||
+ | |źródło =Fragment listu kondolencyjnego po śmierci Jana Pawła II, Konstantynopol, 3 kwietnia 2005 roku<ref>http://www.ec-patr.org/docdisplay.php?lang=en&id=431&tla=en</ref>. | ||
+ | |width = | ||
+ | |align = | ||
+ | }} | ||
+ | |||
+ | ==Przypisy== | ||
+ | {{Przypisy}} | ||
+ | |||
+ | ==Linki zewnętrzne== | ||
+ | *[http://www.ec-patr.org Oficjalna strona Patriarchatu Ekumenicznego w Konstantynopolu w jęz. angielskim i greckim] | ||
+ | *[http://www.patriarchate.org/multimedia/video/vatican Film dokumentujący relacje Bartłomieja I i Jana Pawła II] [Dostęp: 6. 12 . 2013] | ||
+ | |||
+ | ==Zobacz także== | ||
+ | *[[Dymitr I]] | ||
+ | |||
+ | [[Kategoria:Biskupi]] | ||
+ | {{DEFAULTSORT:Bartłomiej, I]] |
Wersja z 17:05, 6 gru 2013
Bartłomiej I (imię świeckie Dimitrios Archondonis, gr. Δημήτριος Αρχοντώνης), (ur. w 1940 na wyspie Imroz), grecki duchowny prawosławny, Ekumeniczny Patriarcha Konstantynopola od 1991 roku. Honorowy zwierzchnik Cerkwi prawosławnej na całym świecie.
Spis treści
Życie i poglądy
Ukończył teologię prawosławną w seminarium w Halki (turecka nazawa Hebeliada). Ponadto studiował w Monachium oraz w Papieskim Instytucie Orientalnym w Rzymie. Pierwszy stopień święceń zakonnych otrzymał w 1961 roku. W 1973 roku wyświęcony na biskupa - metropolitę Filadelfii (turecka nazwa Alaşehir). W styczniu 1991 roku mianowany dziekanem synodu Patriarchatu w Konstantynopolu. Jesienią tego samego roku, po śmierci patriarchy Dimitra I, wybrany 270 sukcesorem św. Andrzeja Apostoła, pierwszego biskupa Konstantynopola. Intronizowany 2 listopada 1991 roku. Z uwagi na rozwiniętą w prawosławnej tradycji autokefalię, czyli autonomię poszczególnych kościołów partykularnych, tytuł i funkcja Ekumenicznego Patriarchy Konstantynopola ma charakter ściśle honorowy i reprezentacyjny. Jurysdykcja duszpasterska Patriarchy ogranicza się do niewielkiej liczebnie wspólnoty prawosławnej (głównie o korzeniach greckich) zamieszkującej współczesną Turcja, dwóch monasterów na półwyspie Athos oraz kilku mniejszych grup rozsianych po całym świecie, które z różnych względów przyjęły dobrowolnie jurysdykcję Konstanopola. Zajmuje ekumeniczne stanowisko w kwestii dialogu z Kościołem katolickim oraz innymi Kościołami chrześcijańskimi. Uczestniczył w pogrzebie Jana Pawła II 8 kwietnia 2005 roku w Watykanie. W 2010 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II[1].
Relacje z Janem Pawłem II
Patriarcha utrzymywał bardzo dobre i ożywione relacje z Janem Pawłem II, jak i jego dwoma następcami: Benedyktem XVI i Franciszkiem. Od objęcia tronu bierze stały udział w odbywających się regularnie posiedzeniach mieszanej komisji teologicznej Cerkwi prawosławnych i Kościoła katolickiego. Bartłomiej trzykrotnie odwiedził Watykan: w czerwcu 1995, czerwcu 2004 oraz listopadzie 2004 roku. Podczas dwóch pierwszych wizyt, obydwaj pasterze podpisali wspólne deklaracje ekumeniczne na temat postępów w teologicznym dialogu katolicko-prawosławnym. W czerwcu 2002 roku sygnowali również wspólną deklarację O obowiązku szanowania świata stworzonego poświęconą problemu ochrony środowiska naturalnego i chrześcijańskiej wizji ekologii. Przy okazji ostatniego spotkania patriarchów Rzymu i Konstantynopola pod koniec 2004 roku, Jan Paweł II przekazał Patriarchatowi w Konstantynopolu relikwie świętych Jana Chryzostoma i Grzegorza z Nazjanzu[2].
Jan Paweł II do Bartłomieja I
Bartłomiej I do Jana Pawła II
Przypisy
- ↑ Życiorys na oficjalnej stronie Patriarchatu http://www.ec-patr.org
- ↑ http://www.vatican.va/news_services/press/documentazione/documents/santopadre_biografie/giovanni_paolo_ii_biografia_pontificato_en.html#2002
- ↑ Dzieła zebrane t. XIV, s. 773
- ↑ tamże, s. 805
- ↑ http://www.ec-patr.org/docdisplay.php?lang=en&id=148&tla=en
- ↑ http://www.ec-patr.org/docdisplay.php?lang=en&id=431&tla=en
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Patriarchatu Ekumenicznego w Konstantynopolu w jęz. angielskim i greckim
- Film dokumentujący relacje Bartłomieja I i Jana Pawła II [Dostęp: 6. 12 . 2013]
Zobacz także
{{DEFAULTSORT:Bartłomiej, I]]