Anna Katarzyna Emmerich: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 9: | Linia 9: | ||
==Beatyfikacja== | ==Beatyfikacja== | ||
| − | Proces informacyjny w sprawie beatyfikacji mistyczki rozpoczął się pod koniec XIX wieku z inicjatywy biskupa diecezji Münster, na której terenie mieszkała Anna. W 1928 roku Stolica Apostolska zawiesiła proces pod wpływem pojawiających się sugestii, iż literat zapisujący wizje Emmerich, już po śmierci mistyczki znacznie je ubarwił i dodał szereg własnych opowieści. W 1973 roku nastąpiło jednak wznowienie procesu, w którym skoncentrowano się na osobistym świadectwie chrześcijańskim w życiu Anny. W 2003 roku wydano dekret o heroiczności cnót wizjonerki i zezwolono na beatyfikację<ref>''L'Osservatore Romano'' nr 29, 16 lipca 2003</ref>. | + | Proces informacyjny w sprawie beatyfikacji mistyczki rozpoczął się pod koniec XIX wieku z inicjatywy biskupa diecezji Münster, na której terenie mieszkała Anna. W 1928 roku Stolica Apostolska zawiesiła proces pod wpływem pojawiających się sugestii, iż literat zapisujący wizje Emmerich, już po śmierci mistyczki znacznie je ubarwił i dodał szereg własnych opowieści. W 1973 roku nastąpiło jednak wznowienie procesu, w którym skoncentrowano się na osobistym świadectwie chrześcijańskim w życiu Anny. W 2003 roku wydano dekret o heroiczności cnót wizjonerki i zezwolono na beatyfikację<ref>''L'Osservatore Romano'' nr 29, 16 lipca 2003 roku</ref>. |
Uroczystości odbyły się w Watykanie 3 października 2004 roku. Wraz z Anną, Jan Paweł II wyniósł na ołtarze ostatniego cesarza Austro-Węgier [[Karol I Habsburg|Karola I Habsburga]], [[Maria Ludovica de Angelis|Marię Ludovicę de Angelis]], [[Joseph-Maria Cassant|Josepha-Marię Cssanta]] i [[Petre Vigne|Petera Vigne]]. Były to ostatnie beatyfikacje dokonane za pontyfikatu Jana Pawła II. | Uroczystości odbyły się w Watykanie 3 października 2004 roku. Wraz z Anną, Jan Paweł II wyniósł na ołtarze ostatniego cesarza Austro-Węgier [[Karol I Habsburg|Karola I Habsburga]], [[Maria Ludovica de Angelis|Marię Ludovicę de Angelis]], [[Joseph-Maria Cassant|Josepha-Marię Cssanta]] i [[Petre Vigne|Petera Vigne]]. Były to ostatnie beatyfikacje dokonane za pontyfikatu Jana Pawła II. | ||
Wersja z 16:59, 7 lut 2014
Anna Katarzyna Emmerich (inna pisownia nazwiska: Emmerick) (ur. w 1774 we Flamschen, zm. w 1824 roku w Dulmen w Nadrenii Północnej-Wetfalii w Niemczech) - niemiecka mistyczka, wizjonerka i stygmatyczka, błogosławiona Kościoła katolickiego (2004). Jedna z ostatnich osób beatyfikowanych przez Jana Pawła II.
Spis treści
Podstawowe informacje biograficzne
Przyszła na świat w ubogiej rodzinie rolniczej. Od młodych lat odczuwała powołanie do życia modlitewno-kontemplacyjnego i przejawiała pogłębione i bardzo świadome życie religijne. Cechowała się słabym zdrowiem, ale również życzliwym i pogodnym usposobieniem. Jako nastolatka wstąpiła do zgromadzenia zakonnego sióstr augustianek.
W 1811 roku antykatolicka polityka władz Nadrenii Północnej-Westfalii doprowadziła do zamnkięcia wszystkich zakonów kontemplacyjnych na terenie księstwa. Anna, podobnie jak inne zakonnice została przymusowo zsekularyzowana i zamieszkała w mieście Dulmen, gdzie pozostała do swojej śmierci. Pozostała jednocześnie celibatariuszką i do końca życia prowadziła głębokie życie duchowe i modlitewne.
Mniej więcej od momentu przymusowego przerwania życia klasztornego, Anna przeżywała mistyczne wizje, które następnie zostały spisane przez jej znajomego, katolickiego pisarza Clemensa Brentano. Powstało tak prawie 40 tomów pism, zawierających rozważania i wizje mistyczne dotyczące historii zbawienia oraz życia Jezusa Chrystusa i Matki Bożej. Ich obszerny wybór wydano już po śmierci wizjonerki w tomie Żywot i Bolesna Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi wraz z Tajemnicami Starego Przymierza, która dzisiaj uznawana jest za klasykę katolickiej mistyki. W czasie swoich objawień, Emmerich otrzymała także stygmaty, które stały się przedmiotem badań komisji kościelnych[1].
Beatyfikacja
Proces informacyjny w sprawie beatyfikacji mistyczki rozpoczął się pod koniec XIX wieku z inicjatywy biskupa diecezji Münster, na której terenie mieszkała Anna. W 1928 roku Stolica Apostolska zawiesiła proces pod wpływem pojawiających się sugestii, iż literat zapisujący wizje Emmerich, już po śmierci mistyczki znacznie je ubarwił i dodał szereg własnych opowieści. W 1973 roku nastąpiło jednak wznowienie procesu, w którym skoncentrowano się na osobistym świadectwie chrześcijańskim w życiu Anny. W 2003 roku wydano dekret o heroiczności cnót wizjonerki i zezwolono na beatyfikację[2].
Uroczystości odbyły się w Watykanie 3 października 2004 roku. Wraz z Anną, Jan Paweł II wyniósł na ołtarze ostatniego cesarza Austro-Węgier Karola I Habsburga, Marię Ludovicę de Angelis, Josepha-Marię Cssanta i Petera Vigne. Były to ostatnie beatyfikacje dokonane za pontyfikatu Jana Pawła II.
Jan Paweł II o Annie Katarzynie Emmerich
Tę siłę znalazła w Najświętszej Eucharystii. Jej przykład otwiera serca zarówno biednych i bogatych, prostych i wykształconych, którym poleciła poświęcić się w miłości dla Jezusa Chrystusa.
Dzisiaj, przekazuje ona wszystkim zbawcze przesłanie: poprzez rany Chrystusa jesteśmy zbawieni (por. P 2, 24).
Przypisy
- ↑ Życiorys na stronach internetowych Watykanu http://www.vatican.va/news_services/liturgy/saints/ns_lit_doc_20041003_emmerick_en.html
- ↑ L'Osservatore Romano nr 29, 16 lipca 2003 roku
- ↑ http://www.vatican.va/holy_father/john_paul_ii/homilies/2004/documents/hf_jp-ii_hom_20041003_beatifications_en.html
Bilbliografia
- Anna Katarzyna Emmerich, Żywot i Bolesna Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi wraz z Tajemnicami Starego Przymierza, Wydawnictwo Maria Vincit, 2009. ISBN 8385647065.
- o. Thomas Wegener, Błogosławiona Anna Katarzyna Emmerich. Stygmaty i wizje, Wydawnictwo AA, 2012. ISBN 8362927708.
Linki zewnętrzne
- Fragmenty objawień bł. Anny Katarzyny Emmerich[dostęp:7.02.2014]
