Hanna Suchocka

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Hanna Suchocka (ur. 3 kwietnia 1946 w Pleszewie) – polityk, radca prawny i nauczyciel akademicki. W latach 1992–1993 premier Polski, minister sprawiedliwości w rządzie Jerzego Buzka, od 3 grudnia 2001 do 30 czerwca 2013 Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny Rzeczypospolitej Polskiej przy Stolicy Apostolskiej i Zakonie Kawalerów Maltańskich. Od 1994 należy do Papieskiej Akademii Nauk Społecznych. W sierpniu 2002 towarzyszyła Janowi Pawłowi II podczas jego ostatniej pielgrzymki do Polski. Uczestniczyła w licznych audiencjach, w tym prywatnych.

"Ambasador Suchocka była aktywna nie tylko na polu dyplomatycznym, ale także jako promotorka polskiej kultury. Organizowała wiele koncertów i innych imprez. W salonach ambasady niedaleko placu Weneckiego z jej inicjatywy prezentowano prace polskich artystów inspirowane nauczaniem Jana Pawła II. Po śmierci polskiego papieża i w oczekiwaniu na jego beatyfikację kierowana przez nią ambasada zorganizowała wiele upamiętniających go uroczystości. Objęła na przykład mecenatem koncert młodego włoskiego pianisty Francesco Pianicci, który skomponował utwory inspirowane wydarzeniami z życia Jana Pawła II." [1]

Hanna Suchocka w udzielanych wywiadach powtarza, że Papież Jan Paweł II był osobą niezwykle otwartą. Podkreśla też wagę jego nauczania w kontekście wspólnoty europejskiej.


W wymiarze osobistym Jan Paweł II jest dla mnie przykładem, jak realizować Ewangelię w życiu, na wszystkich jego płaszczyznach. Papież ten pokazuje jak ważne jest odniesienie do życia wewnętrznego w realizacji wszystkich spraw i zadań, jakie przychodzi nam pełnić w życiu publicznym. Kiedy mam trudności, to zadaję sobie nieraz pytanie: jak w tej sytuacji zachowałby się Ojciec Święty, i to bardzo mi pomaga.
— Hanna Suchocka dla KAI [2]


Przypisy

Bibliografia

  • Władysław Marian Zarębczan, Polacy w Watykanie: instytucje i urzędy oraz Polacy w nich pracujący. Historia i współczesność, Wydawnictwo Diecezji Pelplińskiej "Bernardinum", Pelplin 2004, ISBN 8373801979 W bibliotece.jpg

Linki zewnętrzne