Herb papieski Jana Pawła II: Różnice pomiędzy wersjami

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Herb papieski Jana Pawła II]] - oficjalny herb pontyfikatu [[Jan Paweł II|Jana Pawła II]] stosowany od 16 października 1978 do 2 kwietnia 2005 roku.  
+
[[Herb papieski Jana Pawła II]] - oficjalny herb pontyfikatu Jana Pawła II stosowany od [[16 października]] [[1978]] do [[2 kwietnia]] [[2005]] roku.  
 +
 
 +
[[Plik:herbjp2.gif|right|thumb|Herb papieski Jana Pawła II]]
  
 
==Konstrukcja herbu==
 
==Konstrukcja herbu==
  
 
===Panoplium: władza kluczy===
 
===Panoplium: władza kluczy===
Podstawą herbu papieża-Polaka jest tzw. ''panoplium'', na który składają się dwa skrzyżowane piórami ku górze klucze św. Piotra w kolorze żółtym (prawy klucz) i srebrnym (lewy klucz). Symbolizują one władzę papieża jako następcy św. Piotra Apostoła, zgodnie ze słowami Chrystusa wypowiedzianymi do Piotra i zapisanymi w 16 rozdziale Ewangelii według św. Mateusza: ''Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie''. Papieskie klucze symbolizują również moc udzielania rozgrzeszenia (klucz żółty) oraz wiedzę i mądrość teologiczną papieży(klucz szary). Od strony rękojeści, obydwa klucze połączone są czerwonym sznurem zakończonym z obydwu stron supłami i frędzlami.
+
Podstawą herbu papieża-Polaka jest tzw. ''panoplium'', na który składają się dwa skrzyżowane piórami ku górze klucze św. Piotra w kolorze żółtym (prawy klucz) i srebrnym (lewy klucz). Symbolizują one władzę papieża jako następcy św. Piotra Apostoła, zgodnie ze słowami Chrystusa wypowiedzianymi do Piotra i zapisanymi w 16. rozdziale Ewangelii według św. Mateusza: ''Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie''. Papieskie klucze symbolizują również moc udzielania rozgrzeszenia (klucz żółty) oraz wiedzę i mądrość teologiczną papieży (klucz srebrny). Od strony rękojeści, obydwa klucze połączone są czerwonym sznurem zakończonym z obydwu stron supłami i frędzlami.
  
 
===Tarcza heraldyczna: papieska maryjność===
 
===Tarcza heraldyczna: papieska maryjność===
Zbliżona jest do znanych w heraldyce kształtów angielskiego i średniowiecznego. W polu o kolorze błękitnym występuje przesunięty w prawo złoty krzyż łaciński, którego końce stykają się z krawędziami tarczy. Po lewej stronie tarczy, pod poprzeczną belką krzyża znajduje się złota litera ''M'' symbolizująca Matkę Bożą i maryjną pobożność papieża-Polaka.  
+
Zbliżona jest do znanych w heraldyce kształtów angielskiego i średniowiecznego. W polu o kolorze błękitnym występuje przesunięty w prawo złoty krzyż łaciński, którego końce stykają się z krawędziami tarczy. Po lewej stronie tarczy, pod poprzeczną belką krzyża znajduje się złota litera ''M'' symbolizująca [[Maryja|Matkę Bożą]] i maryjną pobożność papieża-Polaka.  
  
 
===Elementy dodatkowe: tiara i stuła===
 
===Elementy dodatkowe: tiara i stuła===
Ponad tarczą widnieje papieska tiara składająca się z trzech diademów (złotych przepasek) wysadzanych czerwonymi diamentami. Diademy stanowią symbol trzech stanów Kościoła: wojującego (na Ziemi), cierpiącego (w czyśccu) i triumfującego (w Niebie), względnie kapłańską, pasterską i nauczycielską władzę urzędu papieskiego. Tiarę wieńczy mały, złoty krzyż. Spod tiary wyłania się czerwona wstęga (stuła), podobna do wstęg wyłaniających się z biskupiego nakrycia głowy w obrządku łacińskim - mitry. Rozłożone na obydwu bokach herbu końce stuły ozdobione są małymi, złotymi krzyżami oraz wykończone złotymi frędzlami.
+
Ponad tarczą widnieje papieska tiara składająca się z trzech diademów (złotych przepasek), wysadzanych czerwonymi diamentami. Diademy stanowią symbol trzech stanów Kościoła: wojującego (na Ziemi), cierpiącego (w czyśćcu) i triumfującego (w Niebie), względnie kapłańską, pasterską i nauczycielską władzę urzędu papieskiego. Tiarę wieńczy mały, złoty krzyż. Spod tiary wyłania się czerwona wstęga (stuła), podobna do wstęg wyłaniających się z biskupiego nakrycia głowy w obrządku łacińskim - mitry. Rozłożone na obydwu bokach herbu końce stuły ozdobione są małymi, złotymi krzyżami oraz wykończone złotymi frędzlami.
 +
 
 +
===Dewiza===
 +
Podobnie, jak u większości poprzedników Jana Pawła II, w jego herbie nie znalazło się biskupie i papieskie motto (''[[Totus tuus]]'', łac. ''Cały Twój''). Pierwszym od dziesięcioleci papieżem, który umieścił dewizę w swoim herbie jest [[Franciszek]].
 +
 
 +
== Źródła ==
  
==Bibliografia==
+
=== Bibliografia ===
 
* T. Kowalewski, ''Liturgika, czyli Wykład Obrzędów Kościoła Katolickiego'', Płock 1920.
 
* T. Kowalewski, ''Liturgika, czyli Wykład Obrzędów Kościoła Katolickiego'', Płock 1920.
 
* Jan Wierusz Kowalski, ''Poczet papieży'', Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1985. ISBN 8303010131.
 
* Jan Wierusz Kowalski, ''Poczet papieży'', Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1985. ISBN 8303010131.
 +
 +
=== Linki zewnętrzne ===
 +
* [http://www.vatican.va/news_services/press/documentazione/documents/sp_ss_scv/insigne/sp_ss_scv_stemma-bandiera-sigillo_en.html#Stemma%20di%20Sua%20Santit%C3%A0%20Giovanni%20Paolo%20II Herby papieskie na oficjalnej stronie Stolicy Apostolskiej]
  
 
==Zobacz także==
 
==Zobacz także==

Aktualna wersja na dzień 23:18, 7 mar 2015

Herb papieski Jana Pawła II - oficjalny herb pontyfikatu Jana Pawła II stosowany od 16 października 1978 do 2 kwietnia 2005 roku.

Herb papieski Jana Pawła II

Konstrukcja herbu

Panoplium: władza kluczy

Podstawą herbu papieża-Polaka jest tzw. panoplium, na który składają się dwa skrzyżowane piórami ku górze klucze św. Piotra w kolorze żółtym (prawy klucz) i srebrnym (lewy klucz). Symbolizują one władzę papieża jako następcy św. Piotra Apostoła, zgodnie ze słowami Chrystusa wypowiedzianymi do Piotra i zapisanymi w 16. rozdziale Ewangelii według św. Mateusza: Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie. Papieskie klucze symbolizują również moc udzielania rozgrzeszenia (klucz żółty) oraz wiedzę i mądrość teologiczną papieży (klucz srebrny). Od strony rękojeści, obydwa klucze połączone są czerwonym sznurem zakończonym z obydwu stron supłami i frędzlami.

Tarcza heraldyczna: papieska maryjność

Zbliżona jest do znanych w heraldyce kształtów angielskiego i średniowiecznego. W polu o kolorze błękitnym występuje przesunięty w prawo złoty krzyż łaciński, którego końce stykają się z krawędziami tarczy. Po lewej stronie tarczy, pod poprzeczną belką krzyża znajduje się złota litera M symbolizująca Matkę Bożą i maryjną pobożność papieża-Polaka.

Elementy dodatkowe: tiara i stuła

Ponad tarczą widnieje papieska tiara składająca się z trzech diademów (złotych przepasek), wysadzanych czerwonymi diamentami. Diademy stanowią symbol trzech stanów Kościoła: wojującego (na Ziemi), cierpiącego (w czyśćcu) i triumfującego (w Niebie), względnie kapłańską, pasterską i nauczycielską władzę urzędu papieskiego. Tiarę wieńczy mały, złoty krzyż. Spod tiary wyłania się czerwona wstęga (stuła), podobna do wstęg wyłaniających się z biskupiego nakrycia głowy w obrządku łacińskim - mitry. Rozłożone na obydwu bokach herbu końce stuły ozdobione są małymi, złotymi krzyżami oraz wykończone złotymi frędzlami.

Dewiza

Podobnie, jak u większości poprzedników Jana Pawła II, w jego herbie nie znalazło się biskupie i papieskie motto (Totus tuus, łac. Cały Twój). Pierwszym od dziesięcioleci papieżem, który umieścił dewizę w swoim herbie jest Franciszek.

Źródła

Bibliografia

  • T. Kowalewski, Liturgika, czyli Wykład Obrzędów Kościoła Katolickiego, Płock 1920.
  • Jan Wierusz Kowalski, Poczet papieży, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1985. ISBN 8303010131.

Linki zewnętrzne

Zobacz także