Paweł VI

Paweł VI (imię świeckie: Giovanni Battista Montini) (ur. w 1897 w Concesio, zm. w 1978 roku w Castel Gandolfo we Włoszech) - włoski duchowny katolicki, arcybiskup Mediolanu, 262 papież Kościoła katolickiego w latach 1962-1978. Podniósł Karola Wojtyłę do godności arcybiskupiej w 1963 roku i mianował kardynałem w 1967 roku.

Podstawowe informacje biograficzne

Pochodził z regionu Brescia w Lombardii. Był synem adwokata Giorgio Montiniego i Giudetty Alghisi. Jego starszym bratem był Ludovico Montini, prominentny polityk włoskiej chadecji, wieloletni poseł do parlamentu Włoch oraz kandydat na prezydenta Republiki w 1964 roku. W młodości borykał się z problemami zdrowotnymi, w wyniku których musiał wielokrotnie przerywać naukę. Po zdaniu z opóźnieniem matury w 1916 roku wstąpił do seminarium duchownego w Brescii, gdzie cztery lata później został wyświęcony na kapłana. Po święceniach studiował prawo kanoniczne i filozofię na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Posługiwał też jako duszpasterz w kilku rzymskich parafiach. W 1923 roku rozpoczął pracę w dyplomacji watykańskiej. Od maja do listopada tego ryku pełnił funkcję sekretarza nuncjusza apostolskiego w Polsce.

W 1937 roku objął wysoką godność substytuta w watykańskim Sekretariacie Stanu, przejmując obowiązki sekretarza kierującego dyplomacją Watykanu kard. Eugenio Pacelliego, późniejszego papieża Piusa XII.

W 1954 roku mianowany arcybiskupem Mediolanu. Jako arcypasterz diecezji znany był z dobrych kontaktów ze światem pracy i gorącego popularyzowania katolickiej nauki społecznej.

W 1958 roku papież bł. Jan XXIII mianował go kardynałem. Uczestniczył w przygotowaniach do Soboru Watykańskiego II. 21 czerwca 1963 roku, w trzecim dniu konklawe zwołanego po śmierci bł. Jana XXIII wybrany papieżem. Dokończył rozpoczęte za poprzednika dzieło soborowe, zwołując trzy kolejne sesje Vaticanum II, ostatecznie zakończonego w 1965 roku.

Za czasów pontyfikatu ogłosił 7 encyklik. Jako pierwszy papież od ponad 150 lat odbył kilka podróży apostolskich po świecie, a w 1965 roku odwiedził ONZ, gdzie wystąpił na dorocznych obradach Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych. W 1967 roku ustanowił Światowy Synod Biskupów, którego obrady odbyły się pięciokrotnie w czasie sprawowania posługi Piotrowej. W 1970 roku promulgował nowy Mszał Rzymski, który kodyfikował największe od czasów Soboru Trydenckiego zmiany w liturgii Mszy św.

Rozpoczął aktywny dialog ekumeniczny z prawosławiem. Wraz z prawosławnym patriarchą Konstantynopola Atenagorasem wspólnie doprowadził do cofnięcia wzajemnej anatemy, rzuconej przez obydwa Kościoły podczas Wielkiej Schizmy w 1054 roku.

Zmarł w święto Przemienienia Pańskiego, 6 sierpnia 1978 roku.

Związki z Karolem Wojtyłą

Od samego początku pontyfikatu Paweł VI cieszył się dobrymi i bliskimi relacjami z Karolem Wojtyłą. Powołanie krakowskiego hierarchy do godności arcybiskupa-metropolitę Krakowa pod koniec 1963 roku była jedną z pierwszych nominacji biskupich nowego papieża. Nietypowy był już sam styl ogłoszenia tej nominacji: Paweł VI osobiście zadzwonił do krakowskiej Kurii Biskupiej pod koniec 1963 roku i poinformował, że w styczniu 1964 roku mianuje Wojtyłę metropolitą.

Na prośbę(wystosowaną w formie specjalnego memorandum) polskich biskupów m. in. kard. Stefana Wyszyńkiego i Karola Wojtyły, pod koniec III sesji Soboru, 21 listopada 1964 roku Paweł VI ogłosił Matkę Bożą Matką Kościoła.

Papież śledził z uwagą przygotowania Polaków do uroczystości Millennium Chrztu w 1966 roku. W styczniu tego roku wziął udział w rzymskich uroczystościach rozpoczynających polski rok milenijny. Wyrażał chęć przybycia na Jasną Górę, by przewodniczyć centralnym uroczystościom tysiąclecia Chrztu, jednak władze komunistyczne nie zezwoliły na jego przyjazd. Podczas celebracji w Częstochowie przy ołtarzu stał więc pusty tron papieski z portretem Pawła VI.