Pielgrzymka zagraniczna (29)

Dwudziesta dziewiąta podróż apostolska Jana Pawła II (poza terytorium Watykanu i Włoch). Odbyta się w dniach 1-10 lutego 1986r. Celem podróży były Indie.

Cele i przebieg pielgrzymki

Indie 1-10 II 1986r.

26 stycznia 1986r. podczas niedzielnego spotkania na Anioł Pański w Watykanie Jan Paweł II wspomniał o zbliżającej się podróży do Indii. Jak sam powiedział przed odlotem z Rzymu, udawał się do Indii jako pielgrzym pokoju i jako pasterz, którego zadaniem jest utwierdzanie braci w wierze (por. Łk 22,32), w kościelnej jedności i ich świadectwie dawnym Chrystusowi (1). Przypomniał również, że chrześcijańskie wspólnoty południa kraju chlubią się pochodzeniem od św. Tomasza Apostoła.

Już po wylądowaniu w Dehli Papież mówił m.in.:

Cel mojego przybycia do Indii ma charakter zarówno religijny, jak i humanitarny. Przybywam, aby złożyć wizytę pasterską katolikom Indii, a także by z przyjaźnią i z głębokiej potrzeby oddać hołd całemu waszemu narodowi i różnym kulturom. Na początek skorzystałem z okazji, aby wyrazić szczere zainteresowanie wszystkimi religiami Indii - zainteresowanie nacechowane szczerym szacunkiem, uwagą zwróconą na to, co nas łączy, pragnieniem rozwijania dialogu między religiami i owocnej współpracy między ludźmi różnych wyznań.

Przemówienie powitalne na lotnisku Palam, Dehli, 1 lutego 1986r.

• 1 lutego
  • Delhi: przylot i powtanie Jana Pawła II na lotnisku Palam przez władze państwowe na czele z prezydentem kraju Zailem Singhiem i premierem Rajivem Gandhim oraz przedstawicieli Kościoła w Indiach; wizyta w katedrze - z cichą adoracją Najświętszego Sakramentu, uroczystym poświęceniem archidiecezji Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, poświęceniem tablicy pamiątkowej i kamienia węgielnego pod nowy klasztor, a w ogrodzie zasadzenie drzewka upamiętniającego wizytę; spotkanie z prezydentem, premierem i ich rodzinami w rezydencji prezydenckiej Rashatrapati Bhavan; wizyta w narodowym sanktuarium Indii - Raj Ghat - miejscu kremacji zwłok Mahatmy Gandhiego, Nehru i Indiry Gandhi - cicha modlitwa w tym miejscu, a następnie przemówienie zakończone modlitwą o pokój; msza św. na stadionie im. Indiry Gandhi, koncelebrowana z wszystkimi 124 biskupami kraju i udziałem ok. 25 tys. osób - katolików, ale również przedstawicieli hinduistów, sikhów i muzułmanów - papieska homilia rozważała wędrówkę człowieka ku Absolutowi; inauguracja obchodów 25-lecia indyjskiej Caritas w siedzibie Konferencji Episkopatu Indii; spotkanie z biskupami w teatrze (przemówienie powitalne wygłosił arcybiskup Bombaju Simon Pimente), a następnie kolacja w towarzystwie biskupów w centrum diecezji Delhi; powrót do nuncjatury.

• 2 lutego
  • Delhi: poranne spotkanie z Dalajlamą; niedzielna msza św. celebrowana na stadionie Indiry Gandhi, poprzedzona widowiskiem tanecznym o tematyce związanej z problemami społeczeństwa Indii, tematem papieskiej homilii był krzyż Chrystusa jako światłość świata - źródło nadziei i zbawienia, przynoszącego wyzwolenie z niewoli grzechu i śmierci, Papież nawiązał w niej również do problemów społecznych Indii, m.in. pośrednio dotknął kwestii tradycyjnego podziału kastowego Hindusów; modlitwa Anioł Pański odmówiona przed końcowym błogosławieństwem mszy św.; spotkanie "religijno-kulturalne" na stadionie pt. "Chrystus światłem świata" z udziałem przedstawicieli hindusów, muzułmanów i chrześcijan; powrót do nuncjatury.

(...) Krzyż staje się światłością, Krzyż staje się zbawieniem. Czyż to nie jest "dobra nowina" dla ubogich? Dla wszystkich, którzy znają gorzki smak cierpienia? Tutaj, w Indiach, a także w wielu innych miejscach świata, żyją miliony ludzi ubogich, i wszyscy oni dzielą z Chrystusem jego krzyż, ponieważ na krzyż, ponieważ na krzyżu wziął On na siebie wszystkie krzyże świata. Jakżeż liczni mężczyźni, kobiety i dzieci doświadczają krzyża głodu, który pozbawia ich "chleba powszedniego", a serca rodziców przepełnia bólem na widok dzieci, które cierpią lub nawet umierają z braku pożywienia. Jakżeż wielu żyje w ubóstwie i cierpieniu, padają ofiarą chorób i pogrążając się w rozpaczy.

A przecież można odwrócić ten krzyż ubóstwa, krzyż głodu, krzyż wszelkiego innego cierpienia - ponieważ Krzyż Chrystusa stał się światłością naszego świata. Jest światłem nadziei i zbawienia. Nadaje sens wszelkiemu ludzkiemu cierpieniu. Niesie z sobą zapowiedź życia wiecznego, wolnego od bólu i grzechu. Po Krzyżu przyszło Zmartwychwstanie. Śmierć została zwyciężona przez życie. I wszyscy, którzy łączą się z ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Bogiem, mogą liczyć na udział w tym zwycięstwie.

homilia podczas mszy św. na stadionie Indiry Gandhi w Delhi, 2 lutego 1986r.

• 3 lutego
  • Delhi: pożegnanie Papieża na lotnisku Palam w Delhi m.in. przez prezydenta i premiera;
  • Ranchi: przylot do Ranchi (miasta w północnych Indiach) i obrzęd powitalny (umycie rąk, nałożenie turbanu, wręczenie białego szala i przejście po sześciu dywanach uplecionych z trzciny); msza św. odprawiona przez Papieża ubranego w ornat ofiarowany przez miejscową ludność - papieska homilia

Przypisy

(1) w oryginale "ducha waszego kraju" - przemówienie w Raj Ghat - miejscu pamięci Mahatmy Gandhiego, Delhi, 1 lutego 1986r. (2) przemówienie na Anioł Pański, Rzym, 26 stycznia 1986r.

Źródła

Bibliografia

• Antoni Jackowski, Izabela Sołjan (red.), "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wyd. WAM, Kraków 2005, s. 326-331
• Jan Paweł II, "Nauczanie Papieskie" t. IX,1 (1986), Wyd. Pallotinum, Poznań 2005, s. 115-222
• kard. Achille Silvestrini (red.), "Papież pielgrzym. Jana Pawła II przesłanie dla świata", Wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2001, s. 132-133
• "Jan Paweł II na Filipinach i w Japonii", Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1986

// M-kę i Pallotinum dodać...

Zobacz także

Podróże apostolskie Jana Pawła II