Pielgrzymka zagraniczna (34): Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 57: | Linia 57: | ||
==== Beatyfikacja Edyty Stein, Kolonia, 1 maja 1987 / o. M. Zięba OP ==== | ==== Beatyfikacja Edyty Stein, Kolonia, 1 maja 1987 / o. M. Zięba OP ==== | ||
| − | Ta pochodząca z Wrocławia niemiecka Żydówka, to postać | + | Ta pochodząca z Wrocławia niemiecka Żydówka, to postać niezwykle bliska duchowo Janowi Pawłowi II (w teologii – z racji umiłowania karmelitańskiej duchowości, w filozofii – z racji posługiwania się metodą fenomenologii). Papież jedenaście lat później kanonizował Edith Stein, a w następnym roku ogłosił patronką Europy. W ten sposób Jan Paweł II przybliżył całemu światu postać wybitnej intelektualistki, świętej karmelitanki i Żydówki zamordowanej w Auschwitz. ''Pozdrawiamy dzisiaj z głęboką czcią i ze świętą radością córkę narodu żydowskiego'' – mówił w Kolonii Papież – ''bogatą w mądrość i męstwo. Wychowana w surowej szkole tradycji Izraela, naznaczona życiem pełnym cnoty i umartwienia w zakonie, wykazała heroiczność ducha w czasie swej drogi do obozu zagłady. Zjednoczona z ukrzyżowanym Panem, dała swe życie "za prawdziwy pokój" i "za naród"''. |
| − | niezwykle bliska duchowo Janowi Pawłowi II (w teologii – z racji | ||
| − | umiłowania karmelitańskiej duchowości, w filozofii – z racji posługiwania | ||
| − | się metodą fenomenologii). Papież jedenaście lat później | ||
| − | kanonizował Edith Stein, a w następnym roku ogłosił patronką | ||
| − | Europy. W ten sposób Jan Paweł II przybliżył całemu światu postać | ||
| − | wybitnej intelektualistki, świętej karmelitanki i Żydówki zamordowanej | ||
| − | w Auschwitz. | ||
| − | i ze świętą radością córkę narodu żydowskiego – mówił w Kolonii | ||
| − | Papież – bogatą w mądrość i męstwo. Wychowana w surowej szkole | ||
| − | tradycji Izraela, naznaczona życiem pełnym cnoty i umartwienia | ||
| − | w zakonie, wykazała heroiczność ducha w czasie swej drogi do | ||
| − | obozu zagłady. Zjednoczona z ukrzyżowanym Panem, dała swe | ||
| − | życie | ||
| − | Ta wybitna uczennica Huserla, po swoim nawróceniu wstąpiła | + | Ta wybitna uczennica Huserla, po swoim nawróceniu wstąpiła do klasztoru karmelitanek w Kolonii. Jednakże po wydarzeniach Kristallnacht, aby uniknąć nazistowskich represji, przełożone podjęły decyzję o przeniesieniu jej do klasztoru w Echt w Holandii. Po podbiciu w maju 1940 Holandii przez Hitlera schronienie to przestało być bezpieczne. Edyta Stein miała co prawda okazję wyjazdu do Szwajcarii, ale zrezygnowała z niej, bo musiałaby porzucić swoją siostrę. Nieco ponad dwa lata później, w reakcji na list prymasa Holandii potępiający deportacje Żydów, SS rozpoczęło akcję aresztowania Żydów nawróconych na katolicyzm i deportowania ich do Auschwitz. ''Opuszczając klasztor [w Echt]'' – mówił Papież – ''Edyta wzięła za rękę swą siostrę i powiedziała to jedno: "Chodź, idziemy za nasz naród". Dzięki mocy płynącej z naśladowania Chrystusa, naśladowania pełnego gotowości do ofiary, nawet w swej pozornej niemocy widziała jeszcze jeden sposób wyświadczenia ostatniej przysługi swemu narodowi. Już kilka lat wcześniej porównała się do królowej Estery przebywającej na wygnaniu na perskim dworze. W jednym z jej listów czytamy: "Ufam mocno, że Pan przyjął moje życie za wszystkich... Raz po raz muszę myśleć o królowej Esterze, która dlatego została wzięta z pośrodku swego narodu, żeby stanąć przed królem za wielu. Jestem bardzo biedną i bezsilną małą Esterą, ale Król, który mnie wybrał, jest nieskończenie wielki i miłosierny". Dlatego'' – kontynuował Jan Paweł II – ''w obozie zagłady ginęła jako córka Izraela "dla oddania chwały Najświętszemu imieniu Boga", a równocześnie jako siostra Teresa Benedykta od Krzyża – "Pobłogosławiona przez Krzyż"''. |
| − | do klasztoru karmelitanek w Kolonii. Jednakże po wydarzeniach | ||
| − | Kristallnacht, aby uniknąć nazistowskich represji, przełożone | ||
| − | podjęły decyzję o przeniesieniu jej do klasztoru w Echt | ||
| − | w Holandii. Po podbiciu w maju 1940 | ||
| − | schronienie to przestało być bezpieczne. Edyta Stein miała co | ||
| − | prawda okazję wyjazdu do Szwajcarii, ale zrezygnowała z niej, | ||
| − | bo musiałaby porzucić swoją siostrę. Nieco ponad dwa lata później, | ||
| − | w reakcji na list prymasa Holandii potępiający deportacje | ||
| − | Żydów, SS rozpoczęło akcję aresztowania Żydów nawróconych | ||
| − | na katolicyzm i deportowania ich do Auschwitz. | ||
| − | klasztor [w Echt | ||
| − | swą siostrę i powiedziała to jedno: | ||
| − | pełnego gotowości do ofiary, nawet w swej pozornej | ||
| − | niemocy widziała jeszcze jeden sposób wyświadczenia ostatniej | ||
| − | przysługi swemu narodowi. Już kilka lat wcześniej porównała | ||
| − | się do królowej Estery przebywającej na wygnaniu na perskim | ||
| − | dworze. W jednym z jej listów czytamy: | ||
| − | przyjął moje życie za wszystkich ... Raz po raz muszę myśleć | ||
| − | o królowej Esterze, która dlatego została wzięta z pośrodku swego | ||
| − | narodu, żeby stanąć przed królem za wielu. Jestem bardzo biedną | ||
| − | i bezsilną małą Esterą, ale Król, który mnie wybrał, jest nieskończenie | ||
| − | wielki i | ||
| − | |||
| − | Najświętszemu imieniu | ||
| − | Benedykta od Krzyża – | ||
| − | W ten sposób Edyta Stein, która w swym pięćdziesięciojednoletnim | + | W ten sposób Edyta Stein, która w swym pięćdziesięciojednoletnim życiu doświadczyła bogactwa żydowskiego i chrześcijańskiego dziedzictwa, rozmachu i odwagi w poszukiwaniu prawdy, dramatyzmu konwersji, a także grozy i okrucieństwa nazistowskiej ideologii, jest wielkim świadkiem dla naszych czasów. Albowiem – jak mówił pod koniec kolońskiej homilii Jan Paweł II – ''nosi w sobie… syntezę historii, nabrzmiałej od ran głębokich, wciąż jeszcze doskwierających, dla których zasklepienia jednak nie szczędzą wysiłku w duchu odpowiedzialności mężczyźni i kobiety, wciąż na nowo, aż po nasze dni. Syntezę prawdy o człowieku, o duszy niespokojnej i niezaspokojonej "dopóki nie spocznie w Bogu"''. |
| − | życiu doświadczyła bogactwa żydowskiego i chrześcijańskiego | ||
| − | dziedzictwa, rozmachu i odwagi w poszukiwaniu prawdy, | ||
| − | dramatyzmu konwersji, a także grozy i okrucieństwa nazistowskiej | ||
| − | ideologii, jest wielkim świadkiem dla naszych czasów. Albowiem – | ||
| − | jak mówił pod koniec kolońskiej homilii Jan Paweł II – | ||
| − | w | ||
| − | jeszcze doskwierających, dla których zasklepienia jednak nie szczędzą | ||
| − | wysiłku w duchu odpowiedzialności mężczyźni i kobiety, wciąż | ||
| − | na nowo, aż po nasze dni. Syntezę prawdy o człowieku, o duszy | ||
| − | niespokojnej i niezaspokojonej | ||
== Źródła == | == Źródła == | ||
Wersja z 16:24, 15 kwi 2014
Treść hasła została przygotowana z wykorzystaniem treści publikacji (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wydawnictwo WAM, Kraków 2005. o. Maciej Zięba OP, „Jestem z Wami: kompendium twórczości i nauczania Karola Wojtyły - Jana Pawła II”, Wydawnictwo M, Kraków 2010
Trzydziesta czwarta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 30 kwietnia – 4 maja 1987 r. Celem były odwiedziny RFN (dzisiejsze Niemcy). Była to druga pielgrzynka do tego kraju.
Spis treści
Przebieg pielgrzymki
30 kwietnia – 4 maja 1987 RFN
Cel pielgrzymki
Beatyfikacja Edyty Stein (w karmelu s. Teresy Benedykty od Krzyża) oraz o. Ruperta Mayera.
Przebieg wizyty w RFN
- 30 kwietnia
KOLONIA: Powitanie na lotnisku Kolonia-Bonn przez władze kościelne i państwowe RFN (na czele z prezydentem Richardem Weizsäckerem) • Spotkanie z Konferencją Episkopatu i członkami Centralnego Komitetu Niemieckich Katolików w kaplicy Maternushaus
- 1 maja
BONN: Spotkanie z prezydentem RFN
KOLONIA: Msza św. na stadionie Müngersdorf- beatyfikacja karmelitanki s. Teresy Benedykty od Krzyża (Edyty Stein) • Spotkanie z przedstawicielami Centralnej Komisji Żydowskiej
MÜNSTER: Liturgia Słowa - spotkanie z mieszkańcami miasta na Scholssplatz • Nieszpory na placu przed katedrą • Modlitwa przy grobie kard. K.A. von Galena w katedrze
- 2 maja
KEVELAER: Wizyta w sanktuarium maryjnym • Homilia podczas liturgicznej modlitwy laudesów na Hülsparkstadion
BOTTROP: Spotkanie z przedstawicielami świata pracy na terenie kopalni Prosper--Haniel
ESSEN: Spotkanie z przedstawicielami władz miejskich i wiernymi na Burgplatz • Wizyta w katedrze
GELSENKIRCHEN: Wizyta w ośrodku przemysłowym • Msza św. na Parkstadion
- 3 maja
MONACHIUM: Msza św. na Olympiastadion - beatyfikacja o. Ruperta Mayera • Modlitwa przy grobie bl. o. Ruperta w kaplicy Sodalicji Mariańskiej Bürgersaalkirche
AUGSBURG: Msza św. w katedrze
- 4 maja
AUGSBURG: Spotkanie z zakonnicami w katedrze • Otwarcie nowego seminarium diecezjalnego i Liturgia Słowa • Ekumeniczna Liturgia Słowa w bazylice św. Ulryka i Afry SPIRA: Msza św. na placu przed katedrą • Spotkanie z kanclerzem RFN Helmutem Kohlem • Oficjalne pożegnanie na lotnisku
Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki
Podobnie jak podczas pierwszej pielgrzymki do RFN, program tej podróży apostolskiej był bardzo bogaty. Ojciec Święty w ciągu pięciu dni odwiedził 10 miast, odprawił 5 mszy św. i wygłosił 22 przemówienia i homilie. Spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych, chorymi, przedstawicielami świata pracy i zakonnicami. Przewodniczył Ekumenicznej Liturgii Słowa z udziałem przedstawicieli różnych wyznań.
Głównym przesłaniem pielgrzymki było wezwanie do dawania świadectwa wierze za przykładem trzech wielkich świadków wiary: Edyty Stein, o. Ruperta Mayera i kard. Klemensa Augusta von Galena. W swoich przemówieniach Papież w sposób niezwykle subtelny odpowiedział na niepokoje i negatywne reakcje, zwłaszcza w niektórych środowiskach żydowskich, dotyczące beatyfikacji i Edyty Stein. Już w przemówieniu powitalnym Ojciec Święty powiedział o niej: Solidaryzując się z umęczonym ludem żydowskim, pełna chrześcijańskiej nadziei, poszła na śmierć drogą cierpienia swego narodu jako Żydówka i katolicka zakonnica. Ponownie obawę o to, że Kościół chce sobie przywłaszczyć tę osobę, odrywając ją niejako od jej narodu, Papież rozwiał podczas spotkania z Centralną Komisją Żydowską i w swojej homilii w trakcie mszy św. beatyfikacyjnej na stadionie Müngersdorf w Kolonii słowami: Przyjęcie chrztu w żadnym wypadku nie oznaczało dla Edyty Stein zerwania więzów z narodem żydowskim. Przeciwnie. Kończąc homilię, zaapelował: Otwórzcie się na przesłanie, jakie nam niesie ta kobieta, pełna ducha i wiedzy, ta, która zrozumiała, że szczytem wszelkiej mądrości jest wiedza Krzyża, wielka córka narodu żydowskiego i wierząca chrześcijanka, wśród milionów pomordowanych bliźnich.
Podczas spotkania z mieszkańcami miasta na Scholssplatz w Münster, nawiązał w swoim przemówieniu do postaci kardynała Klemensa Augusta von Galena (biskupa Münster w okresie II wojny światowej), a następnie do obowiązku obrony życia wszystkich ludzi, szczególnie nienarodzonych dzieci, ludzi słabych, starych i kalekich. Podczas wizyty w sanktuarium Matki Bożej w Kevelaer zapalił świece przed cudownym wizerunkiem Maryi i odmówił akt powierzenia Kościoła Niemieckiego Matce Bożej. Swoje przemówienie na terenie kopalni Prosper-Haniel w Bottrop Ojciec Święty poświęcił problemom społecznym Zagłębia Ruhry, a zakończył apelem: Podtrzymujcie mocno w sercach i dłoniach światło życia, światło wiary! Wtedy nie będziecie musieli lękać się o jutro. W homilii na Parkstadion w Gelsenkirchen Ojciec Święty ukazał trudności, na jakie natrafia człowiek w kontaktach z Panem Bogiem, a po zakończeniu Eucharystii zachęcił młodzież do przyjaźni z Chrystusem, na której nigdy się nie traci. Na Olympiastadion w Monachium przewodniczył mszy św. i dokonał beatyfikacji o. Ruperta Mayera, przy grobie którego modlił się po zakończonej liturgii. Deszcz ze śniegiem stanął na przeszkodzie odprawieniu mszy św. na stadionie w Augsburgu, dlatego Papież sprawował Eucharystię w katedrze augsburskiej. W ostatnim dniu pielgrzymki Ojciec Święty dokonał otwarcia nowego gmachu seminarium duchownego, a następnie przewodniczył Liturgii Słowa. Kończąc swą pielgrzymkę na lotnisku sportowym w Spirze, Papież podkreślił znaczenie dokonanych beatyfikacji, spotkań ekumenicznych i szczególną odpowiedzialność Niemiec w jeszcze ściślejszej współpracy ekumenicznej. (FM)
Beatyfikacja Edyty Stein, Kolonia, 1 maja 1987 / o. M. Zięba OP
Ta pochodząca z Wrocławia niemiecka Żydówka, to postać niezwykle bliska duchowo Janowi Pawłowi II (w teologii – z racji umiłowania karmelitańskiej duchowości, w filozofii – z racji posługiwania się metodą fenomenologii). Papież jedenaście lat później kanonizował Edith Stein, a w następnym roku ogłosił patronką Europy. W ten sposób Jan Paweł II przybliżył całemu światu postać wybitnej intelektualistki, świętej karmelitanki i Żydówki zamordowanej w Auschwitz. Pozdrawiamy dzisiaj z głęboką czcią i ze świętą radością córkę narodu żydowskiego – mówił w Kolonii Papież – bogatą w mądrość i męstwo. Wychowana w surowej szkole tradycji Izraela, naznaczona życiem pełnym cnoty i umartwienia w zakonie, wykazała heroiczność ducha w czasie swej drogi do obozu zagłady. Zjednoczona z ukrzyżowanym Panem, dała swe życie "za prawdziwy pokój" i "za naród".
Ta wybitna uczennica Huserla, po swoim nawróceniu wstąpiła do klasztoru karmelitanek w Kolonii. Jednakże po wydarzeniach Kristallnacht, aby uniknąć nazistowskich represji, przełożone podjęły decyzję o przeniesieniu jej do klasztoru w Echt w Holandii. Po podbiciu w maju 1940 Holandii przez Hitlera schronienie to przestało być bezpieczne. Edyta Stein miała co prawda okazję wyjazdu do Szwajcarii, ale zrezygnowała z niej, bo musiałaby porzucić swoją siostrę. Nieco ponad dwa lata później, w reakcji na list prymasa Holandii potępiający deportacje Żydów, SS rozpoczęło akcję aresztowania Żydów nawróconych na katolicyzm i deportowania ich do Auschwitz. Opuszczając klasztor [w Echt] – mówił Papież – Edyta wzięła za rękę swą siostrę i powiedziała to jedno: "Chodź, idziemy za nasz naród". Dzięki mocy płynącej z naśladowania Chrystusa, naśladowania pełnego gotowości do ofiary, nawet w swej pozornej niemocy widziała jeszcze jeden sposób wyświadczenia ostatniej przysługi swemu narodowi. Już kilka lat wcześniej porównała się do królowej Estery przebywającej na wygnaniu na perskim dworze. W jednym z jej listów czytamy: "Ufam mocno, że Pan przyjął moje życie za wszystkich... Raz po raz muszę myśleć o królowej Esterze, która dlatego została wzięta z pośrodku swego narodu, żeby stanąć przed królem za wielu. Jestem bardzo biedną i bezsilną małą Esterą, ale Król, który mnie wybrał, jest nieskończenie wielki i miłosierny". Dlatego – kontynuował Jan Paweł II – w obozie zagłady ginęła jako córka Izraela "dla oddania chwały Najświętszemu imieniu Boga", a równocześnie jako siostra Teresa Benedykta od Krzyża – "Pobłogosławiona przez Krzyż".
W ten sposób Edyta Stein, która w swym pięćdziesięciojednoletnim życiu doświadczyła bogactwa żydowskiego i chrześcijańskiego dziedzictwa, rozmachu i odwagi w poszukiwaniu prawdy, dramatyzmu konwersji, a także grozy i okrucieństwa nazistowskiej ideologii, jest wielkim świadkiem dla naszych czasów. Albowiem – jak mówił pod koniec kolońskiej homilii Jan Paweł II – nosi w sobie… syntezę historii, nabrzmiałej od ran głębokich, wciąż jeszcze doskwierających, dla których zasklepienia jednak nie szczędzą wysiłku w duchu odpowiedzialności mężczyźni i kobiety, wciąż na nowo, aż po nasze dni. Syntezę prawdy o człowieku, o duszy niespokojnej i niezaspokojonej "dopóki nie spocznie w Bogu".
Źródła
Bibliografia
- (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II, Wyd. WAM, Kraków 2005, s.466, 469-471
- o. Maciej Zięba OP, Jestem z Wami: kompendium twórczości i nauczania Karola Wojtyły - Jana Pawła II, Wydawnictwo M, Kraków 2010, s. 248-249 ISBN 9788375952520
- Jan Paweł II, Dzieła zebrane, Wydawnictwo M, Kraków 2006, t. XI, s. 95-145.
- Insegnamenti di Giovanni Paolo II, Libreria Editrice Vaticana, Rzym xxx, t.X,1, 2, s.1467-1608.
