Pielgrzymka zagraniczna (70)

Treść hasła została przygotowana z wykorzystaniem treści publikacji 
(red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wydawnictwo WAM, Kraków 2005.

Siedemdziesiąta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniu 14 kwietnia 1996 r. Celem były odwiedziny Tunezji.

Przebieg pielgrzymki

14 kwietnia 1996 r. TUNEZJA

Cel pielgrzymki

Utwierdzenie chrześcijan w ich powołaniu oraz w świadectwie braterstwa i służby pośród narodu tunezyjskiego, pielgrzymka do miejsc związanych z męczeństwem pierwszych chrześcijan.

Brothers and sisters of Tunisia and North Africa, you are the Church of Christ here. You are witnesses to Good News, after the example of great saints who marked this land in the first centuries of Christianity. Be the faithful heirs of the supreme witness, the martyrs Felicity and Perpetua Return to the teaching of the Fathers and Pastors of former times, such as St. Fulgenius. Follow in footsteps of St. Cyprian of Carthage, one of the great Bishops of the early centuries: remember his love for the Church and his tireless search for unity. St. Augustine, who lived here, was Bishop of Hippo, but at the same time he was a servant of the whole Church, the Body of Christ spread throughout the world. His life consecrated to seeking God, his profound interpretation of Scripture, his keenly perceptive sense of the gift of grace continue to be a source of inspiration for the Christian world. And the cathedral where we have gathered, which you are carefully restoring, calls to mind other saints who were linked with this country, St. Vincent de Paul and St. Olive. (From the Homily during the Mass at the cathedral in Carthage). I am pleased to recall with you the saints who marked the Church's life in your region after St. Speratus and his companions, the first martyrs of Carthage at the end of the second century. (After celebrating Mass at the cathedral). During my visit to Tunisia, I would like to encourage you in your service to the Gospel in this land of North Africa. From the Church in this land sprang Cyprian, Perpetua and Felicity, Augustine, the Popes Victor, Miltiades and Gelasius, and so many other great figures of Christianity in the first centuries.

Tunis, 14 kwietnia 1996 r.

// tekst do przetłumaczenia

Przebieg wizyty w Tunezji

• 14 kwietnia

TUNIS: Powitanie na lotnisku z udziałem przedstawicieli duchowieństwa i władz pań¬stwowych na czele z prezydentem Tunezji • Msza św. w katedrze pw. Św. Św. Wincen¬tego a Paulo i Oliwii • Spotkanie w siedzibie arcybiskupa Tunisu z biskupami Regio¬nalnej Konferencji Episkopatu Afryki Północnej (CERNA) z Maroka, Algierii, Tunezji i Libii

KARTAGINA: Kurtuazyjna wizyta u prezydenta kraju • Spotkanie z grupą ok. 600 przedstawicieli władz cywilnych i religijnych oraz świata kultury • Modlitwa i spotka¬nie w ruinach rzymskiego amfiteatru z lokalnymi wspólnotami parafialnymi i biskupa¬mi Afryki Północnej

TUNIS: Pożegnanie na lotnisku. Odlot do Rzymu

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielgrzymki

Ojciec Święty przybył do Tunezji na zaproszenie abpa Fouada Twala i prezydenta Republiki Tunezja Zin El Abidin Ben Ali. Była to jedna z najkrótszych podróży Jana Pawła II – trwała tylko 11 godzin. Wspólnota chrześcijańska Tunezji stanowi zaledwie 1% ogółu mieszkańców i są to głównie cudzoziemcy. 98% mieszkańców to muzułmanie. Ojciec Święty przyjechał do Tunezji z misją orędownika międzyreligijnego dialogu i współpracy. Spotkał się z przedstawicielami środowisk politycznych, kulturalnych i religijnych. Przemawiając do całej społeczności kraju, często nawiązywał do bogatej historii tej ziemi, uświęconej krwią męczeńską pierwszych chrześcijan, ale też podkreślał owocną współpracę między muzułmanami i chrześcijanami.

Papież odprawił jedną mszę św. w stołecznej katedrze katolickiej, na którą (oprócz duchowieństwa) były wpuszczane tylko osoby posiadające zagraniczne paszporty. W homilii zwrócił się do zgromadzonych słowami: Bracia i siostry z Tunezji i Afryki Północnej, wy stanowicie tutaj Kościół Chrystusowy. (...) Przez waszą obecność w tym gościnnym kraju, przez braterską przyjaźń z towarzyszami pracy i z sąsiadami, przez codzienne kontakty i przez wspólną refleksję nad sensem życia i problemami świata ukazujcie wszystkim, że otrzymaliście łaskę bycia uczniami Jezusa Chrystusa. Ojciec Święty zachęcał wiernych, aby każdego dnia realizowali program życia chrześcijańskiego.

Podróż do Tunezji była również pielgrzymką do miejsc związanych z męczeństwem pierwszych chrześcijan. W ruinach rzymskiego amfiteatru w Kartaginie Jan Paweł II złożył hołd świętym starożytnego Kościoła. Wiele wzruszeń dostarczyła modlitwa w miejscu męczeństwa świętych Felicyty i Perpetuy, które zginęły w czasie krwawych prześladowań chrześcijan za panowania Septymiusza Sewera (II/III w. n.e.), skazane na pożarcie przez dzikie zwierzęta.

(DS)

Przypisy

(1) "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", s. 125

Bibliografia

• (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wydawnictwo WAM, Kraków 2005, s. 124-126.
• Jan Paweł II, "Dzieła zebrane", Wydawnictwo M, Kraków 2006, t. XIII, s. 395-404.
• "Insegnamenti di Giovanni Paolo II", Libreria Editrice Vaticana, Rzym 1982, t.XIX,1, s.967-994.

// porozmawiać z Martą, czy dodawać niesprawdzone naocznie Journal of Church & State

Linki zewnętrzne

• [1] Teksty przemówień z homilii i przemówień podczas pielgrzymki (j. francuski i włoski) (spr. 11-02-2013)
• [2] John Paul II and the Muslims - pkt. 3 (j. angielski) (spr. 11-02-2013)
• [3] - fragmenty z przemówień w Tunezji (j. angielski) (spr. 11-02-2013)
• [4]

// por. z innymi krajami czy to całość przemówienia

• [5] omówienie pielgrzymki w New York Times (j. angielski) (spr. 11-02-2013)
• [6] informacje o artykule nt. pielgrzymki w Journal of Church & State

Zobacz także

Podróże apostolskie Jana Pawła II