Pielgrzymka zagraniczna (8): Różnice pomiędzy wersjami

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
m
Linia 31: Linia 31:
 
====Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki ====
 
====Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki ====
  
Pielgrzymka Papieża do RFN wiązała się z siedemsetną rocznicą śmierci św. [[Albert Wielki|Alberta Wielkiego]], u grobu którego Ojciec Święty modlił się w pierwszym dniu pielgrzymki. Papież w ciągu pięciu dni pielgrzymki przebył ponad 2900 kilometrów, odprawił 7 mszy św. i wygłosił 24 przemówienia i homilie, w których poruszył kluczowe problemy współczesnej [[Europa|Europy]]. Spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych. Specjalne spotkania Ojciec Święty odbył z duchownymi, chorymi, [[ludzie pracy|robotnikami]], przedstawicielami świata nauki, studentami i niemiecką [[Polonia|Polonią]]. W Moguncji spotkał się z Radą Kościoła Ewangelickiego Niemiec, członkami Wspólnoty Roboczej Kościołów Chrześcijańskich Niemiec i delegacją gminy żydowskiej. Homilię wygłoszoną podczas mszy św. w Kolonii Papież poświęcił chrześcijańskiej [[rodzina|rodzinie]]. Podczas spotkania z [[naukowi pracownicy|uczonymi]] i studentami w kolońskiej katedrze poruszył problem relacji nauka – [[wiara]] i [[sialog|dialogu]] pomiędzy nauką i Kościołem. ''Rozum człowieka jest wspaniałym instrumentem poznania i kształtowania świata - mówił Papież. - Aby się jednak mogła urzeczywistnić pełnia ludzkich możliwości, wymaga on otwarcia na Słowo wiecznej Prawdy, które w Chrystusie stało się człowiekiem''. W sanktuarium maryjnym w Altotting zwrócił się do [[osoby konsekrowane|zakonników i zakonnic]] ze słowami, że to właśnie oni ''[[powołanie|powołani]] są w sposób szczególny do uczestniczenia w tym duchowym zmaganiu, jakie toczy obecnie Matka Kościół; że dzisiaj, może bardziej niż kiedykolwiek, potrzeba właśnie w klasztorach i wspólnotach zakonnych nowych gwałtowników na miarę współczesnych zagrożeń''.
+
Pielgrzymka Papieża do RFN wiązała się z siedemsetną rocznicą śmierci św. [[Albert Wielki|Alberta Wielkiego]], u grobu którego Ojciec Święty modlił się w pierwszym dniu pielgrzymki. Papież w ciągu pięciu dni pielgrzymki przebył ponad 2900 kilometrów, odprawił 7 mszy św. i wygłosił 24 przemówienia i homilie, w których poruszył kluczowe problemy współczesnej [[Europa|Europy]]. Spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych. Specjalne spotkania Ojciec Święty odbył z duchownymi, chorymi, [[ludzie pracy|robotnikami]], przedstawicielami świata nauki, studentami i niemiecką [[Polonia|Polonią]]. W Moguncji spotkał się z Radą Kościoła Ewangelickiego Niemiec, członkami Wspólnoty Roboczej Kościołów Chrześcijańskich Niemiec i delegacją gminy żydowskiej. Homilię wygłoszoną podczas mszy św. w Kolonii Papież poświęcił chrześcijańskiej [[rodzina|rodzinie]]. Podczas spotkania z [[naukowi pracownicy|uczonymi]] i studentami w kolońskiej katedrze poruszył problem relacji nauka – [[wiara]] i [[dialog|dialogu]] pomiędzy nauką i Kościołem. ''Rozum człowieka jest wspaniałym instrumentem poznania i kształtowania świata - mówił Papież. - Aby się jednak mogła urzeczywistnić pełnia ludzkich możliwości, wymaga on otwarcia na Słowo wiecznej Prawdy, które w Chrystusie stało się człowiekiem''. W sanktuarium maryjnym w Altotting zwrócił się do [[osoby konsekrowane|zakonników i zakonnic]] ze słowami, że to właśnie oni ''[[powołanie|powołani]] są w sposób szczególny do uczestniczenia w tym duchowym zmaganiu, jakie toczy obecnie Matka Kościół; że dzisiaj, może bardziej niż kiedykolwiek, potrzeba właśnie w klasztorach i wspólnotach zakonnych nowych gwałtowników na miarę współczesnych zagrożeń''.
  
 
Ostatnią mszę św. podczas pielgrzymki do RFN Ojciec Święty odprawił w Monachium. Przybyło na nią ok. 800 tys. osób. Homilia Papieża, skierowana głównie do [[młodzież|młodzieży]], koncentrowała się wokół słów: ''Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało''. Ojciec Święty poprosił młodzież niemiecką o pełnię życia: ''Nie można żyć na próbę, nie można kochać na próbę, nie można umierać na próbę''. Ze wszystkich przemówień najbardziej głębokie i wzruszające Papież wygłosił w monachijskiej katedrze do osób w podeszłym wieku. W przemówieniu pożegnalnym Papież do życzeń dołączył wezwanie: ''Upłynęło już dość czasu, ażebyśmy pozostawili za sobą groźne widma ostatniej katastrofy wojennej, która jak trzęsienie ziemi przewaliła się przez Europę i przez nasze ojczyste kraje. A przecież także dzisiaj trzeba wciąż na nowo rzucać wezwanie, wezwanie w stronę świata, który, według słów Soboru Watykańskiego II, będzie światem «bardziej ludzkim» dla wszystkich ludzi na ziemi''. (FM)
 
Ostatnią mszę św. podczas pielgrzymki do RFN Ojciec Święty odprawił w Monachium. Przybyło na nią ok. 800 tys. osób. Homilia Papieża, skierowana głównie do [[młodzież|młodzieży]], koncentrowała się wokół słów: ''Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało''. Ojciec Święty poprosił młodzież niemiecką o pełnię życia: ''Nie można żyć na próbę, nie można kochać na próbę, nie można umierać na próbę''. Ze wszystkich przemówień najbardziej głębokie i wzruszające Papież wygłosił w monachijskiej katedrze do osób w podeszłym wieku. W przemówieniu pożegnalnym Papież do życzeń dołączył wezwanie: ''Upłynęło już dość czasu, ażebyśmy pozostawili za sobą groźne widma ostatniej katastrofy wojennej, która jak trzęsienie ziemi przewaliła się przez Europę i przez nasze ojczyste kraje. A przecież także dzisiaj trzeba wciąż na nowo rzucać wezwanie, wezwanie w stronę świata, który, według słów Soboru Watykańskiego II, będzie światem «bardziej ludzkim» dla wszystkich ludzi na ziemi''. (FM)

Wersja z 16:28, 24 wrz 2014

Treść hasła została przygotowana z wykorzystaniem treści publikacji 
(red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wydawnictwo WAM, Kraków 2005.

Ósma podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch) odbyta przez Jana Pawła II w dniach 15 – 19 listopada 1980. Celem były odwiedziny RFN (dzisiejsze Niemcy). Była to pierwsza pielgrzymka do tego kraju.

Przebieg pielgrzymki

15 – 19 listopada 1980 RFN

Cel pielgrzymki

Uczczenie 700. rocznicy śmierci św. Alberta Wielkiego.

Przebieg wizyty w RFN

  • 15 listopada
    • KOLONIA: Powitanie na lotnisku Kolonia-Bonn przez władze kościelne i państwowe RFN (na czele z prezydentem K. Carstensem) • Msza św. na terenie dawnego lotniska wojskowego Butzweiter Hof • Modlitwa przy grobie św. Alberta Wielkiego w dominikańskim kościele św. Andrzeja • Spotkanie z przedstawicielami świata nauki i studentami w katedrze • Modlitwa przy grobach Dunsa Szkota oraz ks. Adolfa Kolpinga w kościele oo. Franciszkanów • Spotkanie z władzami państwowymi RFN w zamku Augustusburg
    • BONN: Przemówienie do mieszkańców miasta w katedrze
  • 16 listopada
    • OSNABRÜCK: Msza św. na stadionie Illos-Höhe • Spotkanie w muzeum diecezjalnym z przedstawicielami instytucji charytatywnych • Spotkanie z chorymi i Anioł Pański w katedrze
    • MOGUNCJA: Msza św. dla robotników na lotnisku • Spotkanie z niemiecką Polonią przed katedrą
  • 17 listopada
    • MOGUNCJA: Spotkanie ekumeniczne z Radą Kościoła Ewangelickiego Niemiec, ze Wspólnotą Roboczą Kościołów Chrześcijańskich Niemiec i delegacją gminy żydowskiej w muzeum diecezjalnym • Spotkanie z robotnikami spoza Niemiec pracującymi w RFN
    • FULDA: Msza św. w katedrze (liturgiczne spotkanie z duchowieństwem) • Spotkanie z Konferencją Episkopatu RFN w budynku seminarium duchownego • Poświęcenie dzwonu dla najstarszej niemieckiej parafii w diecezji Limburg
  • 18 listopada
    • FULDA: Spotkanie w katedrze z przedstawicielami zorganizowanego laikatu • Spotkanie z Komitetem Centralnym Katolików Niemieckich w budynku seminarium duchownego • Msza św. dla przedstawicieli związków i rad katolików świeckich na placu przed katedrą

Charakterystyka i najważniejsze przesłanie pielrzymki

Pielgrzymka Papieża do RFN wiązała się z siedemsetną rocznicą śmierci św. Alberta Wielkiego, u grobu którego Ojciec Święty modlił się w pierwszym dniu pielgrzymki. Papież w ciągu pięciu dni pielgrzymki przebył ponad 2900 kilometrów, odprawił 7 mszy św. i wygłosił 24 przemówienia i homilie, w których poruszył kluczowe problemy współczesnej Europy. Spotkał się z przedstawicielami władz państwowych i kościelnych. Specjalne spotkania Ojciec Święty odbył z duchownymi, chorymi, robotnikami, przedstawicielami świata nauki, studentami i niemiecką Polonią. W Moguncji spotkał się z Radą Kościoła Ewangelickiego Niemiec, członkami Wspólnoty Roboczej Kościołów Chrześcijańskich Niemiec i delegacją gminy żydowskiej. Homilię wygłoszoną podczas mszy św. w Kolonii Papież poświęcił chrześcijańskiej rodzinie. Podczas spotkania z uczonymi i studentami w kolońskiej katedrze poruszył problem relacji nauka – wiara i dialogu pomiędzy nauką i Kościołem. Rozum człowieka jest wspaniałym instrumentem poznania i kształtowania świata - mówił Papież. - Aby się jednak mogła urzeczywistnić pełnia ludzkich możliwości, wymaga on otwarcia na Słowo wiecznej Prawdy, które w Chrystusie stało się człowiekiem. W sanktuarium maryjnym w Altotting zwrócił się do zakonników i zakonnic ze słowami, że to właśnie oni powołani są w sposób szczególny do uczestniczenia w tym duchowym zmaganiu, jakie toczy obecnie Matka Kościół; że dzisiaj, może bardziej niż kiedykolwiek, potrzeba właśnie w klasztorach i wspólnotach zakonnych nowych gwałtowników na miarę współczesnych zagrożeń.

Ostatnią mszę św. podczas pielgrzymki do RFN Ojciec Święty odprawił w Monachium. Przybyło na nią ok. 800 tys. osób. Homilia Papieża, skierowana głównie do młodzieży, koncentrowała się wokół słów: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Ojciec Święty poprosił młodzież niemiecką o pełnię życia: Nie można żyć na próbę, nie można kochać na próbę, nie można umierać na próbę. Ze wszystkich przemówień najbardziej głębokie i wzruszające Papież wygłosił w monachijskiej katedrze do osób w podeszłym wieku. W przemówieniu pożegnalnym Papież do życzeń dołączył wezwanie: Upłynęło już dość czasu, ażebyśmy pozostawili za sobą groźne widma ostatniej katastrofy wojennej, która jak trzęsienie ziemi przewaliła się przez Europę i przez nasze ojczyste kraje. A przecież także dzisiaj trzeba wciąż na nowo rzucać wezwanie, wezwanie w stronę świata, który, według słów Soboru Watykańskiego II, będzie światem «bardziej ludzkim» dla wszystkich ludzi na ziemi. (FM)

Źródła

Bibliografia

  • (red.) Antoni Jackowski, Izabela Sołjan, Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II, Wyd. WAM, Kraków 2005, s.466-468 W bibliotece.jpg
  • Jan Paweł II, Dzieła zebrane, Wydawnictwo M, Kraków 2006, t. XI, s. 17-91. W bibliotece.jpg
  • Jan Paweł II, Nauczanie papieskie, Wydawnictwo Pallottinum, Poznań xxx, t.III,2, s.608-707. W bibliotece.jpg
  • Insegnamenti di Giovanni Paolo II, Libreria Editrice Vaticana, Rzym xxx, t.III,2, s.1183-1383. W bibliotece.jpg

Linki zewnętrzne

Zobacz także

Podróże apostolskie Jana Pawła II

Europa