Pius X: Różnice pomiędzy wersjami

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 6: Linia 6:
  
 
Wybrany papieżem na konklawe w 1903 roku po śmierci Leona XIII. W wyniku nacisków dyplomatycznych ze strony rządu Austro-Węgier i złożonej w jego imieniu ekskluzywy przez krakowskiego kardynała [[Jan Puzyna|Jana Puzynę]], elektorzy odstąpili od wyboru typowanego jako papabile sekretarza stanu Watykanu kardynała Mario Rampolliego i w siódmym głosowaniu wytypowali kardynała Sarto.
 
Wybrany papieżem na konklawe w 1903 roku po śmierci Leona XIII. W wyniku nacisków dyplomatycznych ze strony rządu Austro-Węgier i złożonej w jego imieniu ekskluzywy przez krakowskiego kardynała [[Jan Puzyna|Jana Puzynę]], elektorzy odstąpili od wyboru typowanego jako papabile sekretarza stanu Watykanu kardynała Mario Rampolliego i w siódmym głosowaniu wytypowali kardynała Sarto.
 +
 +
Pełniąc godność następcy św. Piotra był zdecydowanym przeciwnkiem modernizmu i liberalizmu. W 1910 roku zarządził, aby wszyscy nowo wyświęcani kapłani składali specjalną przysięgę antymodernistyczną. Podjął reformę Kurii Rzymskiej, Kodeksu Prawa Kanonicznego (dokończoną już przez jego następcę), wprowadził zmiany w brewiarzu i kilka mniejszych zmian liturgicznych. Był autorem 17 encyklik, w tym najbardziej znanej ''Pascendi Dominici Gregis'' (1907) krytykującej modernizm<ref>Biografia na portalu ''Catholic Encyclopedia'' http://www.newadvent.org/cathen/12137a.htm</ref>.
 +
 +
==Jan Paweł II o Piusie X==
 +
Papież-Polak przywołał postać swojego świętgo poprzednika w liście ''Tertio Millennio Adveniente'' (1994) stanowiącym wprowadzenie do obchodów Wielkiego Jubileuszu Roku 2000:
 +
 +
{{Cytat box
 +
|cytat =Szczególne zadania i odpowiedzialność w związku z Wielkim Jubileuszem Roku 2000 wiążą się z posługą Biskupa Rzymu. W jakiś sposób działali w tym duchu wszyscy papieże naszego kończącego się stulecia. Poprzez program odnowy wszystkiego w Chrystusie św. Pius X starał się stawić czoło tragicznemu rozwojowi wydarzeń, jakie zaciążyły na sytuacji międzynarodowej na początku naszego stulecia. Kościół był świadom, że wobec narastania dążności przeciwnych pokojowi i sprawiedliwości w świecie współczesnym musi stawać się w sposób zdecydowany rzecznikiem i obrońcą tych podstawowych wartości.
 +
|źródło =''Tertio Millennio Adveniente'', 22, 1994 <ref>Zintegrowana Baza Tekstów Papieskich http://www.nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/806/pos/33/haslo/Pius%20X</ref>.
 +
|width =
 +
|align =
 +
}}
 +
 +
==Przypisy==
 +
{{Przypisy}}
 +
 +
==Bibliografia==
 +
*Rene Bazin, ''Święty Pius X'', Wydawnictwo Te Deum, Warszawa 2003. ISBN 8387770884.
 +
 +
==Linki zewnętrzne==
 +
*[http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Pius_X/pascendi_dominici_gregis/ Polski tekst encykliki ''Pascendi Dominici Gregis'' św. Piusa X][dostęp:27.02.2014]
  
 
[[Kategoria:Papieże]]
 
[[Kategoria:Papieże]]

Wersja z 17:13, 27 lut 2014

Pius X (imię świeckie: Giuseppe Melchiorre Sarto) (ur. w 1835 w Riese we Włoszech, zm. w 1914 roku w Watykanie). Włoski duchowny katolicki, 257 papież Kościoła katolickiego w latach 1903-1914. Święty Kościoła katolickiego, beatyfikowany i kanonizowany przez Piusa XII.

Podstawowe informacje biograficzne

Był synem listonosza i szwaczki. Niektórzy historycy utrzymywali do niedawna teorię, iż ojciec przyszłego papieża był Polakiem, który miał wyemigrować z Gornego Śląska do Włoch, jednakże ostatecznie udało się ustalić, że ojcem Piusa X był rodowity Włoch Giovanni Battista[1], [2]. Wyświęcony na kapłana w 1858 roku, posługiwał następnie jako wikariusz i proboszcz w kilku parafiach. W 1884 roku otrzymał sakrę biskupią, obejmując diecezję w Mantui. Kapelusz kardynalski uzyskał w 1893 roku.

Wybrany papieżem na konklawe w 1903 roku po śmierci Leona XIII. W wyniku nacisków dyplomatycznych ze strony rządu Austro-Węgier i złożonej w jego imieniu ekskluzywy przez krakowskiego kardynała Jana Puzynę, elektorzy odstąpili od wyboru typowanego jako papabile sekretarza stanu Watykanu kardynała Mario Rampolliego i w siódmym głosowaniu wytypowali kardynała Sarto.

Pełniąc godność następcy św. Piotra był zdecydowanym przeciwnkiem modernizmu i liberalizmu. W 1910 roku zarządził, aby wszyscy nowo wyświęcani kapłani składali specjalną przysięgę antymodernistyczną. Podjął reformę Kurii Rzymskiej, Kodeksu Prawa Kanonicznego (dokończoną już przez jego następcę), wprowadził zmiany w brewiarzu i kilka mniejszych zmian liturgicznych. Był autorem 17 encyklik, w tym najbardziej znanej Pascendi Dominici Gregis (1907) krytykującej modernizm[3].

Jan Paweł II o Piusie X

Papież-Polak przywołał postać swojego świętgo poprzednika w liście Tertio Millennio Adveniente (1994) stanowiącym wprowadzenie do obchodów Wielkiego Jubileuszu Roku 2000:

Szczególne zadania i odpowiedzialność w związku z Wielkim Jubileuszem Roku 2000 wiążą się z posługą Biskupa Rzymu. W jakiś sposób działali w tym duchu wszyscy papieże naszego kończącego się stulecia. Poprzez program odnowy wszystkiego w Chrystusie św. Pius X starał się stawić czoło tragicznemu rozwojowi wydarzeń, jakie zaciążyły na sytuacji międzynarodowej na początku naszego stulecia. Kościół był świadom, że wobec narastania dążności przeciwnych pokojowi i sprawiedliwości w świecie współczesnym musi stawać się w sposób zdecydowany rzecznikiem i obrońcą tych podstawowych wartości.
Tertio Millennio Adveniente, 22, 1994 [4].


Przypisy

Bibliografia

  • Rene Bazin, Święty Pius X, Wydawnictwo Te Deum, Warszawa 2003. ISBN 8387770884.

Linki zewnętrzne