Tadeusz Styczeń: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
m |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | + | '''Tadeusz Styczeń''' (ur. 21 grudnia 1931 w Wołowicach k. Krakowa - zm. 14 października 2010 w Trzebnicy) - salwatorianin, emerytowany profesor KUL, kierownik Katedry Etyki KUL (1978-2002), założyciel i dyrektor Instytutu Jana Pawła II KUL (1982-2006), Redaktor Naczelny Kwartalnika Ethos (1988-2006). Ekspert Papieskiej Rady ds. Rodziny. Wieloletni przyjaciel i współpracwnik naukowy Karola Wojtyły, współtowarzysz wypraw górskich. Był przy śmierci Jana Pawła II - 1 kwietnia 2005 czytał mu fragmenty Pisma Świętego. | |
| + | |||
| + | |||
| + | Miał swój udział w powstawaniu encykliki Veritatis splendor. | ||
| + | |||
| + | Jego znawstwo myśli filozoficznej Papieża zaowocowało nie tylko publikacjami, lecz także stworzonym i kierowanym przezeń Instytutem Jana Pawła II. | ||
== Linki zewnętrzne == | == Linki zewnętrzne == | ||
* [http://www.ethos.lublin.pl/images/media/Jan.Pawel.II..papiez/Ks..Styczen.swiadectwo.pdf Świadectwo o ostatnich chwilach życia Ojca Świętego Jana Pawła II wygłoszone przez ks. prof. Tadeusza Stycznia 5 IV 2005 w Kościele Akademickim KUL pod koniec Mszy Świętej, sprawowanej z okazji złotego jubileuszu kapłaństwa Księdza Profesora] | * [http://www.ethos.lublin.pl/images/media/Jan.Pawel.II..papiez/Ks..Styczen.swiadectwo.pdf Świadectwo o ostatnich chwilach życia Ojca Świętego Jana Pawła II wygłoszone przez ks. prof. Tadeusza Stycznia 5 IV 2005 w Kościele Akademickim KUL pod koniec Mszy Świętej, sprawowanej z okazji złotego jubileuszu kapłaństwa Księdza Profesora] | ||
Wersja z 21:42, 31 sty 2014
Tadeusz Styczeń (ur. 21 grudnia 1931 w Wołowicach k. Krakowa - zm. 14 października 2010 w Trzebnicy) - salwatorianin, emerytowany profesor KUL, kierownik Katedry Etyki KUL (1978-2002), założyciel i dyrektor Instytutu Jana Pawła II KUL (1982-2006), Redaktor Naczelny Kwartalnika Ethos (1988-2006). Ekspert Papieskiej Rady ds. Rodziny. Wieloletni przyjaciel i współpracwnik naukowy Karola Wojtyły, współtowarzysz wypraw górskich. Był przy śmierci Jana Pawła II - 1 kwietnia 2005 czytał mu fragmenty Pisma Świętego.
Miał swój udział w powstawaniu encykliki Veritatis splendor.
Jego znawstwo myśli filozoficznej Papieża zaowocowało nie tylko publikacjami, lecz także stworzonym i kierowanym przezeń Instytutem Jana Pawła II.
