Pielgrzymka zagraniczna (9): Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 58: | Linia 58: | ||
Celem pielgrzymki do Japonii - kraju szintoizmu i buddyzmu i tradycji silnie przeplecionej z nowocześnością - było umocnienie lokalnej wspólnoty katolików oraz przypomnienie męczenników Kościoła japońskiego, którzy zginęli podczas prześladowań chrześcijan rozpoczętych przez Japończyków w obawie, że chrześcijaństwo zniszczy ich wielowiekową tradycję kulturową. Jan Paweł II nawiązał do tych obaw m.in. podczas spotkania z japońskimi biskupami w następujących słowach: | Celem pielgrzymki do Japonii - kraju szintoizmu i buddyzmu i tradycji silnie przeplecionej z nowocześnością - było umocnienie lokalnej wspólnoty katolików oraz przypomnienie męczenników Kościoła japońskiego, którzy zginęli podczas prześladowań chrześcijan rozpoczętych przez Japończyków w obawie, że chrześcijaństwo zniszczy ich wielowiekową tradycję kulturową. Jan Paweł II nawiązał do tych obaw m.in. podczas spotkania z japońskimi biskupami w następujących słowach: | ||
| − | + | {{Cytat box | |
| + | |cytat = Katolicy japońscy wciąż na nowo dają dowody, że są w stanie zachować swoje dziedzictwo kulturalne, wprowadzając jednocześnie w życie podstawowy element chrześcijaństwa, nowość życia w Chrystusie. Okazali oni zrozumienie doktryny krzyża i powszechnego powołania do świętości. Żywa pamięć o waszych męczennikach jest potrzebna po to, by ludzie byli zawsze świadomi tego, jakie jest ich dziedzictwo chwały "w krzyżu Pana naszego Jezusa Chrystusa" (Ga 6,14). | ||
| + | |źródło = Przemówienie do biskupów Japonii, Tokio, 23 lutego 1981r.<ref>NP IV,1, s.245</ref> | ||
| + | |width = | ||
| + | |align = | ||
| + | }} | ||
| − | + | Podczas ważnego spotkania z przedstawicielami religii niechrześcijańskich Papież wyraził szacunek dla ''spadkobierców i strażników odwiecznej mądrości'', która ''w Japonii i na całym Wschodzie uformowała wysoki poziom życia moralnego'' i która ''kazała (...) szanować "czyste, jasne i szczere serce" (akaku, kiyoku, naoki kokoro)'' i nauczyła ''widzieć obecność Bożą w każdym stworzeniu, szczególnie w każdej istocie ludzkiej''.<ref>NP IV,1, s.248</ref> | |
| − | |||
| − | Podczas ważnego spotkania z przedstawicielami religii niechrześcijańskich Papież wyraził szacunek dla ''spadkobierców i strażników odwiecznej mądrości'', która ''w Japonii i na całym Wschodzie uformowała wysoki poziom życia moralnego'' i która ''kazała (...) szanować "czyste, jasne i szczere serce" (akaku, kiyoku, naoki kokoro)'' i nauczyła ''widzieć obecność Bożą w każdym stworzeniu, szczególnie w każdej istocie ludzkiej''. | ||
Odwołując się do tych elementów tradycji religijno-etycznej Japonii, które można interpretować zbieżnie z chrześcijaństwem, mówił o rozumieniu dialogu chrześcijan z wyznawcami innych religii: | Odwołując się do tych elementów tradycji religijno-etycznej Japonii, które można interpretować zbieżnie z chrześcijaństwem, mówił o rozumieniu dialogu chrześcijan z wyznawcami innych religii: | ||
| − | + | {{Cytat box | |
| − | + | |cytat = (...) chrześcijanie poczuwają się do szczególnego obowiązku stosowania słów Chrystusa, który powiedział: "Kto nie jest przeciwko nam, ten jest z nami" (Mk 9,40; por. Łk 9,50). Tak, istotnie w wielu sprawach jesteście już z nami. Lecz my, chrześcijanie, musimy również powiedzieć, że naszą wiarą jest Jezus Chrystus; głosimy Jezusa Chrystusa. (...) niesiemy Jego Imię i Jego radosną nowinę wszystkim ludom; szczerze ceniąc ich kultury i tradycje, z szacunkiem zapraszamy je do wysłuchania Go i do otwarcia Mu swoich serc. Przystępujemy do dialogu po to, aby świadczyć o miłości Chrystusowej (...) Posłannictwo Chrystusa, które głosi Kościół, skupia się wokół miłości człowieka: jest to wielkim przykazaniem Chrystusa, pełnią doskonałości. Przez "człowieka" rozumiemy każdego, kto jest naszym bliźnim, każdą istotę, która się ukształtowała pod sercem matki. | |
| − | + | |źródło = Przemówienie do przedstawicieli religii niechrześcijańskich, Tokio, 24 lutego 1981r.<ref>NP IV,1, s.248-249</ref> | |
| + | |width = | ||
| + | |align = | ||
| + | }} | ||
Podczas tego samego spotkania Jan Paweł II wyraził gotowość katolików do dialogu i współpracy zwłaszcza w zakresie wspólnej walki w obronie godności ludzkiej i życia ludzkiego wobec zagrożeń ze strony materializmu. | Podczas tego samego spotkania Jan Paweł II wyraził gotowość katolików do dialogu i współpracy zwłaszcza w zakresie wspólnej walki w obronie godności ludzkiej i życia ludzkiego wobec zagrożeń ze strony materializmu. | ||
Wersja z 18:04, 15 mar 2013
Dziewiąta podróż apostolska (poza terytorium Watykanu i Włoch). Odbyła się w dniach 16-26 lutego 1981 r. Celem były kolejno Pakistan, Filipiny, Guam, Japonia i Stany Zjednoczone(Alaska).
Spis treści
Cele i przebieg pielgrzymki
Pakistan 16 II 1981r.
Krótka, bo tylko dwugodzinna wizyta na terytorium Pakistanu - w największym mieście kraju, Karaczi - wymuszona była względami technicznymi (międzylądowanie). Jan Paweł II wykorzystał ją dla umocnienia w wierze lokalnych katolików, a także do podkreślenia otwartości na dialog z wyznawcami innych religii. Na lotnisku został powitany przez prezydenta Republiki Pakistanu, gen. Mohammada Zia-ul-Haqa oraz przez arcybiskupa Karaczi - kardynała Josepha Cordeiro. W przemówieniu powitalnym Papież nawiązywał zarówno do troski Kościoła o człowieka, jak i o duchu współpracy między wiernymi trzech religii.
(...) harmonijna współpraca Kościoła katolickiego z rządem Pakistanu na rzecz dobra tak wielu ludzi napawa głębokim zadowoleniem. Modlę się o dalszą pomyślność dla tych poczynań. Ze szczególną troską Kościół myśli w chwili obecnej o sytuacji uchodźców, jednym z wielkich problemów, wobec których stanął Pański naród, a także wiele innych krajów. Chciałbym skorzystać z okazji, ażeby wyrazić mój podziw dla wysiłków, które podjął i nadal podejmuje Pakistan na rzecz tych wyrwanych ze swego środowiska ludzi. I chciałbym Pana zapewnić, że, tak jak dotychczas, Kościół pragnie nadal wspierać te wysiłki.
Jedną z cech charakterystycznych Abrahama - do którego wiary chętnie nawiązują chrześcijanie, muzułmanie i żydzi - była jego gościnność, jaka objawiła się w sposób szczególny w przyjęciu trzech przybyszów pod dębem w Mamre [por. Rdz 18, 1 nn]. Serdeczne przyjęcie, które Pan i umiłowani mieszkańcy Pakistanu w dzisiejszym dniu mi zgotowali, jest wyrazem tego samego ducha gościnności. Jestem za to głęboko wdzięczny i chciałbym na waszą życzliwość odpowiedzieć zapewnieniem o modlitwach w waszych intencjach.
Papież odprawił następnie mszę św. na stadionie Cricet Garden. Uczestniczyło w niej ok. 70 tys. osób. [2]
Pomimo nieoficjalnego charakteru wizyty władze państwowe oraz społeczeństwo pakistańskie zgotowały Papieżowi bardzo uprzejme przyjęcie. Jan Paweł II podziękował za nie w kolejnym przemówieniu podczas pożegnania na lotnisku przed odlotem do Manili.
Filipiny 17-22 II 1981r.
- 17 lutego
- Manila: przylot z Pakistanu i powitanie na lotnisku; modlitwa w sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Baclaran i spotkanie tamże z z zakonnicami; msza św. dla zakonników i misjonarzy w katedrze; wizyta w rezydencji prezydenta Marcosa; spotkanie z biskupami Filipin i innych krajów azjatyckich w siedzibie arcybiskupa Manili;
- 18 lutego
- 19 lutego
- 20 lutego
- 21 lutego
- 22 lutego
Guam 22-23 II 1981r.
Wizyta papieska na Guam (wyspie odkrytej w 1521r. przez Magellana, obecnie stanowiącej terytorium zależne Stanów Zjednoczonych) przypadła w 405. rocznicę wzniesienia przez o. Luisa Diego de San Vitoresa SJ pierwszego kościoła na wyspie.
Japonia 23-26 II 1981r.
Celem pielgrzymki do Japonii - kraju szintoizmu i buddyzmu i tradycji silnie przeplecionej z nowocześnością - było umocnienie lokalnej wspólnoty katolików oraz przypomnienie męczenników Kościoła japońskiego, którzy zginęli podczas prześladowań chrześcijan rozpoczętych przez Japończyków w obawie, że chrześcijaństwo zniszczy ich wielowiekową tradycję kulturową. Jan Paweł II nawiązał do tych obaw m.in. podczas spotkania z japońskimi biskupami w następujących słowach:
Podczas ważnego spotkania z przedstawicielami religii niechrześcijańskich Papież wyraził szacunek dla spadkobierców i strażników odwiecznej mądrości, która w Japonii i na całym Wschodzie uformowała wysoki poziom życia moralnego i która kazała (...) szanować "czyste, jasne i szczere serce" (akaku, kiyoku, naoki kokoro) i nauczyła widzieć obecność Bożą w każdym stworzeniu, szczególnie w każdej istocie ludzkiej.[5]
Odwołując się do tych elementów tradycji religijno-etycznej Japonii, które można interpretować zbieżnie z chrześcijaństwem, mówił o rozumieniu dialogu chrześcijan z wyznawcami innych religii:
Podczas tego samego spotkania Jan Paweł II wyraził gotowość katolików do dialogu i współpracy zwłaszcza w zakresie wspólnej walki w obronie godności ludzkiej i życia ludzkiego wobec zagrożeń ze strony materializmu.
W trakcie homilii podczas mszy św. na stadionie Korakuen w Tokio oraz podczas spotkania z młodzieżą (było to pierwsze spotkanie Jana Pawła II z młodymi na kontynencie azjatyckim) Jan Paweł II rozważał przede wszystkim tematykę pokoju wewnętrznego w człowieku i pokoju między ludźmi i narodami jako daru Bożego. Młodzież wezwał do budowania mostów między ludźmi - w oparciu o solidarność, przyjaźń, braterestwo, sprawiedliwość, miłość i pokój. Nawoływał też do oparcia się naporowi egocentrycznego materializmu.
USA(Alaska) 26 II 1981r.
Krótka wizyta Jana Pawła II na Alasce była ostatnim etapem jego pielgrzymki na Daleki Wschód i jednocześnie drugą wizytą na terenie Stanów Zjednoczonych. Na lotnisku Papieża przywitał arcybiskup Anchorage Francis Hurley. Papież odprawił mszę św. z udziałem przedstawicieli różnych grup etnicznych mieszkających na Alasce: rdzennych - Innuitów(Eskimosów), Aleutów, Indian - i napływowych. Wspominał także o pięknie krajobrazu półwyspu.
- Tu, na Alasce, tak hojnie uposażonej w piękno przez naturę, dziką, a zarazem wspaniałą, czujemy wyraźnie obecność Boskiego Ducha w różnorodności dzieła stworzenia. Obecność tę czujemy nie tylko w przyrodzie nieożywionej, nie tylko w świecie roślin i zwierząt, ale przede wszystkim w cennym darze życia, które Bóg tchnął w swoje córki i swoich synów. Stworzywszy mężczyznę i kobietę na swój obraz i podobieństwo, Bóg towarzyszy każdej ludzkiej osobie w jej pielgrzymce przez ziemskie życie, zapraszając, nawołując i zachęcając poprzez tegoż Ducha do przyjęcia zbawienia, które nam ofiarowuje Chrystusa.
- Gdy patrzę na to zgromadzenie, widzę, że wezwanie Ducha Świętego do wiary nie pozostało tu, na Alasce, bez odpowiedzi. Tak wielu ludzi o tak różnorodnym zapleczu kulturowym stworzyło tu wspólnotę wiary. Rodowici mieszkańcy Alaski - Eskimosi, Aleuci, Indianie - zjednoczyli się z przybyszami z różnych części Stanów Zjednoczonych, by stworzyć jedną wspólnotę. Ostatnimi laty przybyło wielu Latynosów, którzy jeszcze bardziej wzbogacili tutejszy Kościół. Czyż w podzięce za to działanie Ducha Świętego nie powinniśmy zaśpiewać Panu radosnej pieśni? Czyż serc naszych nie przepełnia radość, gdy mówimy o wszystkich tych cudownych błogosławieństwach, którymi Duch Święty obdarował nasz Kościół?
- Anchorage, 26 lutego 1981r.
// spr. czy podawany przez niektóre źródła koniec 27 II 1981r. nie wiąże się z datą lądowania już w Rzymie... (i przekraczaniem linii zmiany daty...)
Przypisy
Lawrence J. Cunningham, Janice J. Beaty, A History of Guam, The Bess Press, Inc. 2001, s.311-312. ISBN 1573060682 [dostęp 27.02.2013]
Bibliografia
- Antoni Jackowski, Izabela Sołjan (red.), "Leksykon pielgrzymek Jana Pawła II", Wyd. WAM, Kraków 2005, s. 262, 267, 293-294, 316-319, 339-341, 355-356
- Jan Paweł II, Nauczanie Papieskie (NP) t. II,2 (1979), Wyd. Pallotinum, Poznań 1992, s. 147-289
- kard. Achille Silvestrini (red.), "Papież pielgrzym. Jana Pawła II przesłanie dla świata", Wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2001, s. 53-61
- "Jan Paweł II na Filipinach i w Japonii", Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1986
// M-kę, Malińskiego? dodać...
Linki zewnętrzne
- Teksty przemówień z homilii i przemówień podczas pielgrzymki (ang., hiszp., port. i wł.) [dostęp: 11.02.2013]
Zobacz także
Podróże apostolskie Jana Pawła II, Azja, Australia i Oceania, dialog międzyreligijny, męczennicy
