Tobiana Sobótka

Z Centrum Myśli Jana Pawła II - WIKIJP2
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Tobiana Sobótka (imię chrzestne: Lucyna) - siostra zakonna, przełożona grupy sióstr sercanek, posługujących w apartamentach Jana Pawła II w czasie jego pontyfikatu. Pochodzi ze wsi Warchoły koło Węgrowa w diecezji drohiczyńskiej.

Posługa w trakcie pontyfikatu Jana Pawła II

Podczas konklawe, podczas którego nastąpił wybór metropolity krakowskiego kard. Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową, s. Tobiana przebywała w Rzymie. Przygotowywała się tam do wyjazdu na misje, m.in. ucząc się języków. Po prośbie nowego papieża skierowanej do przełożonej swojego zgromadzenia w Krakowie jej plany uległy zmianie - została przełożoną wspólnoty pięciu sercanek, które od tamtego czasu zamieszkały na czwartym piętrze Pałacu Apostolskiego, rozpoczynając posługę przy Ojcu Świętym.

Wg opowiadań świadków, była szczególnie zaufaną pomocnicą i opiekunką papieża. To ona w ostatnich latach, kiedy ze względu na stan zdrowia Jan Paweł II wymagał opieki, towarzyszyła mu w zagranicznych podróżach apostolskich.

Razem z najbliższymi współpracownikami uczestniczyła w czuwaniu przy umierającym papieżu. Do s. Tobiany miały paść 2 kwietnia 2005 ostatnie jego słowa: Pozwólcie mi odejść do Pana.

Późniejsze związki z Janem Pawłem II

Od śmierci Jana Pawła II s. Tobiana mieszka i pracuje w Krakowie, w Pałacu Biskupim przy ul. Franciszkańskiej.

Wg doniesień włoskiego dziennika La Stampa, zeznając podczas procesu beatyfikacyjnego ujawniła, że Jan Paweł II, dopóki stan zdrowia pozwalał mu na samodzielne poruszanie, regularnie biczował się w akcie pokuty.[1]. Sama Siostra Tobiana nie odniosła się do tej informacji, jednak potwierdził ją w swojej książce postulator procesu - ks. Sławomir Oder.[2]

29 kwietnia 2011 podczas przygotowań uroczystości beatyfikacyjnych Papieża Polaka była w gronie osób asystujących przy wyjęciu trumny papieskiej z grobu. Dwa dni później - 1 maja, podczas mszy św. beatyfikacyjnej, wraz z francuską zakonnicą s. Marie Si­mon-Pier­re Normand przyniosła przed ołtarz relikwiarz z ampułką krwi nowego błogosławionego. [3]

Przypisy

Źródła

Linki zewnętrzne

Zobacz także